Τα φίδια τον έζωσαν, η απόσταση που τον χώριζε από τα καταραμένα φίδια, ήταν τώρα ελάχιστα εκατοστά. Τότε, τα δύο φίδια είδαν το τρίτο να πέφτει νεκρό. Έμειναν ακίνητα, ανταλλάσσοντας έκπληκτες ματιές. Πριν ακόμη συνειδητοποιήσουν τον θανάσιμο κίνδυνο που διέτρεχαν, ο Άστον Μάρτιν έριξε άλλη μια ρέχα στο κεφάλι του δεύτερου φιδιού.
Βλέπεις, χρειαζόταν τώρα καινούργιο σπίτι. Έτσι κι αλλιώς, ο Αρχηγός ήταν ελεύθερος έως και τις 8:30. Ο Άστον Μάρτιν, ο εκπρόσωπος της δικαιοσύνης στη γη, ήταν φοβερά καλός άνθρωπος. Μ' ένα μέρος από τα χρήματα που επρόκειτο ν' αποσύρει από την τράπεζα θα έκανε ένα λαμπρό τάφο στο πιο σικ νεκροταφείο της πόλης, για τον αδικοχαμένο φίλο. Έναν τάφο λουσάτο, σκέφτηκε και πέταξε μέσα την ενάτη. Στη διασταύρωση των οδών Κράιμ και Πάνισμεντ στρητ τον έπιασε το φανάρι, ο άνδρας διέταξε τη μαύρη Μπουίκ να ακινητοποιηθεί. Ήξερε καλά ότι το φανάρι αυτό αργεί, έγειρε μπροστά στο τιμόνι και αποκαμωμένος όπως ήταν, αποκοιμήθηκε.
Μετά την αρχική ανάπτυξη και βελτίωση του awk κατά τις δεκαετίες 1970 και 1980, και με την ίδρυση του GNU project (πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ελεύθερου λογισμικού), δημιουργήθηκε ο gawk (GNU awk) ως παρακλάδι του awk. Ο gawk, ως GNU εργαλείο, έχει, φυσικά, ανοικτό κώδικα (μπορεί οποιοσδήποτε προγραμματιστής να δει ή να διορθώσει/βελτιώσει τον κώδικα) και έτσι παρουσιάζει πολλές βελτιώσεις έναντι του παρωχημένου πια awk. Με λίγα λόγια μπορούμε να πούμε ότι σήμερα όταν μιλάμε για awk εννοούμε ουσιαστικά τον gawk. Όπως και σε χιλιάδες άλλα προγράμματα «ανοικτού» κώδικα, έτσι και στην περίπτωση του awk φάνηκε αμέσως η δύναμη του ελεύθερου λογισμικού και γενικότερα της διεθνούς συνεργασίας (μέσω πάντα του web). Οι περισσότεροι από εσάς απολαμβάνετε τους καρπούς του ελεύθερου λογισμικού, χωρίς καν να το γνωρίζετε. Π.χ. ο Firefox της Mozilla είναι τελείως ανοικτός και αποτελεί ένα από τα πιο επιτυχημένα προϊόντα του ελεύθερου λογισμικού. Όσοι πάλι από εσάς προτιμάτε τον Internet Explorer της Microsoft, να σας πω ότι οι περισσότερες από τις (σημαντικές) βελτιώσεις του IE τα τελευταία χρόνια είναι επίσης προϊόν του ελεύθερου λογισμικού, καθώς προέκυψαν ως αποτελέσματα ανταγωνισμού απέναντι στον Firefox και άλλους browsers ανοικτού κώδικα. Με λίγα λόγια, η Microsoft αναγκάζεται να βελτιώσει τον IE, καθώς αν δεν το κάνει, θα χάσει μεγάλο κομμάτι των χρηστών του δικού της browser. Βεβαίως, οι περισσότερες βελτιώσεις που γίνονται στο χώρο του ιδιόκτητου (κλειστού) κώδικα είναι κατευθείαν αντιγραφές και μεταφορές ιδεών από προγράμματα ελεύθερου λογισμικού.
Το πράγμα βέβαια λειτουργεί και αντίστροφα. Πάρτε για παράδειγμα τον Gimp (GNU Image Processing), το φοβερό και τρομερό πρόγραμμα επεξεργασίας φωτογραφίας και εικόνας. Ο Gimp ενσωμάτωσε ήδη από το ξεκίνημά του όλες τις χρήσιμες λειτουργίες παρόμοιων προγραμμάτων ιδιόκτητου κώδικα, π.χ. του Adobe Photoshop. Βεβαίως σήμερα η κατάσταση έχει αντιστραφεί, καθώς χιλιάδες καλοί προγραμματιστές από όλο τον κόσμο μετέχουν στην ανάπτυξη του Gimp, οπότε τώρα είναι η Adobe που τρέχει να προλάβει τις εξελίξεις. Το ίδιο συμβαίνει και τους browsers Opera και Safari, όπου ανταγωνίζονται τον ανοικτό browser Chrome της Google, το ίδιο συμβαίνει και με τα προγράμματα εγγραφής CD, DVD και BlueRay. Πράγματι, κανείς δεν αμφισβητεί την κυριαρχία του Nero σ' αυτόν τον τομέα, ωστόσο δεν είναι διόλου εύκολο για την εταιρεία να ανταγωνίζεται τα πολλά και καλά παρόμοια προγράμματα ανοικτού κώδικα που κυκλοφορούν· εγώ, για παράδειγμα, χρησιμοποιώ το εξαιρετικό ImgBurn, ενώ στο χώρο του Linux τα Brasero και k3b είναι «άπαιχτα». Αρκετά όμως από το χώρο του ελεύθερου λογισμικού και του ανοικτού κώδικα. Το θέμα μου δεν είναι ο κώδικας, αλλά ένας ακούραστος εργάτης της πληροφορικής, ο Arnold Robbins. Ο Robbins είναι επαγγελματίας προγραμματιστής και συγγραφέας τεχνικών βιβλίων. Έζησε και εργάστηκε μέχρι πρόσφατα στην Ατλάντα των ΗΠΑ, ενώ πρόσφατα μετοίκησε στο Ισραήλ με την οικογένειά του (είναι Εβραίος) και εργάζεται εκεί ως προγραμματιστής της Intel. Εργάστηκε σε συστήματα UNIX από το 1980, ενώ από τον 1987 ανέλαβε επίσημα τη συντήρηση, ανάπτυξη και βελτίωση του gawk, συμμετέχοντας ενεργά στο GNU project. Το όλο gawk project είναι ανεβασμένο στο savannah, όπως και τα περισσότερα κομμάτια του GNU project. Είναι απίστευτο το πόσο πολλή δουλειά έχει κάνει, και συνεχίζει να κάνει, ο Arnold. Εγώ προσωπικά του χρωστάω πολλά, όχι μόνο για τις βελτιώσεις που έχει κάνει στον awk όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για το εξαιρετικό βιβλίο που έχει συγγράψει: Effective awk Programming. Πράγματι, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα και αρτιότερα βιβλία πληροφορικής που έχω διαβάσει, και, πιστέψτε με, έχω διαβάσει πάρα πολλά!
Δεν αρκεί να φτιάξει κανείς ένα σημαντικό προγραμματιστικό εργαλείο. Εξίσου σημαντική είναι και η πλευρά της παρουσίασης και ανάδειξης του εργαλείου στην κοινότητα των προγραμματιστών. Γνωρίζω αρκετά αξιόλογα εργαλεία τα οποία δεν τυγχάνουν ευρείας αποδοχής, μόνο και μόνο επειδή δεν είναι γνωστά στον πολύ κόσμο. Εγώ προσωπικά, δούλευα τον gawk αγνοώντας πολλές από τις σημαντικές βελτιώσεις του Robbins, μέχρι που παρήγγειλα το βιβλίο. Από την ώρα εκείνη, η δουλειά μου με τον awk απογειώθηκε και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι πολλά από τα προγράμματα που ανέπτυξα τα τελευταία 6 χρόνια θα ήταν αδύνατο να τα αναπτύξω με την ευκολία και την ταχύτητα που τα ανέπτυξα χρησιμοποιώντας τον gawk σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Αυτό όμως που με ώθησε να γράψω τούτο το άρθρο δεν είναι ο awk και οι τεράστιες δυνατότητες που παρέχει στον προγραμματιστή. Κύριος στόχος μου είναι ο ίδιος ο Robbins και ο απίστευτος όγκος δουλειάς που καταθέτει στον ανοικτό κώδικα. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις εργασίες του και τα άρθρα που κατά καιρούς εμφανίζονται σε διάφορα sites του διαδικτύου και ομολογώ ότι μου είναι δύσκολο να συλλάβω το πού βρίσκει αυτός ο άνθρωπος χρόνο και «φέρνει βόλτα» όλα αυτά τα θηρία με τα οποία παλεύει εδώ και πάνω από δυο δεκαετίες· μην ξεχνάμε ότι η δουλειά του δεν έχει και πολλή σχέση με τον awk, είναι ένα τελείως διαφορετικό κεφάλαιο πάνω στη δομή και στην αρχιτεκτονική των μικροεπεξεργαστών.
Χθες κοινοποιήθηκαν στην επίσημη σελίδα του awk (το μυστηριώδες "Inside the Lawker room" προς το τέλος του sidebar του παρόντος ιστολογίου) δύο νέες αναφορές του Robbins· η πρώτη έχει να κάνει με τη μελλοντική πορεία του gawk, όπου ο Arnold ανακοινώνει στην κοινότητα τα σχέδιά του για το άμεσο και απώτερο μέλλον, ενώ η δεύτερη αναφορά είναι μια φόρμα που ετοίμασε ο Arnold ζητώντας τη συνδρομή της κοινότητας σε διάφορες επιλογές προκειμένου να αποφασίσει πώς ακριβώς θα προχωρήσει στις τομές που σκέφτεται να προωθήσει από δω και πέρα όσον αφορά στη συμπερίληψη αρχείων στον gawk, δηλώνοντας ωστόσο ότι η τελική απόφαση θα είναι δική του: The maintainer will make the final decision [sic]. Μπορεί αυτή η συμπεριφορά να φαντάζει κάπως αλαζονική, αλλά στον κόσμο του ελεύθερου λογισμικού μπορούν, ανά πάσα στιγμή, οι συμμετέχοντες σε οποιοδήποτε project να δημιουργήσουν νέο κλώνο του project, απομονώνοντας το συντηρητή που την έχει δει «Βοναπάρτης», και συνεχίζοντας απρόσκοπτα την ανάπτυξη των σχετικών προγραμμάτων. Τέτοιου είδους «ανταρσίες» είναι συνηθισμένες στο χώρο του ανοικτού κώδικα και ο χρόνος είναι αυτός που θα δείξει ποιος κλώνος θα επιβιώσει μέσα από την αποδοχή ή όχι του αντίστοιχου project από την κοινότητα που είναι και ο τελικός αποδέκτης των προϊόντων πληροφορικής. Τρανταχτό παράδειγμα κλωνοποίησης αποτελεί ο Iceweasel που δημιουργήθηκε ως κλώνος του Firefox όταν η Mozilla πήγε να τζογάρει, μεθυσμένη από την τεράστια επιτυχία του browser· αμέσως κινητοποιήθηκαν οι συμμετέχοντες και δημιούργησαν τον Iceweasel ως κλώνο του Firefox, αναγκάζοντας έτσι τη Mozilla να συμμαζευτεί, καθώς κινδύνευε να μείνει χωρίς προγραμματιστές. Ο Iceweasel παραμένει και συντηρείται ως κλώνος του Firefox ακόμη και σήμερα, αποτελώντας φόβητρο για τους επίδοξους χρηματιστές που σκέφτονται να τζογάρουν στον ανοικτό κώδικα.…… Ο λόγος που τα περιγράφω όλα αυτά, είναι διότι όσο περνάνε τα χρόνια, βλέπω να δικαιώνονται αν όχι τα συμπεράσματα του Postman, τουλάχιστον οι ανησυχίες του. Πάρτε για παράδειγμα το Twitter. Τι είδους μέσο μετάδοσης πληροφοριών είναι αυτό και ποια η αξία του; Τι είδους ιδέες μπορεί να μεταφέρει; «Τώρα τρώω ένα παγωτό» ή «βλέπω μια ενδιαφέρουσα ταινία»… Όσο για την αμεσότητα, αυτή δεν διαφέρει από τους υπόλοιπους διαδικτυακούς τρόπους επικοινωνίας. Κι όμως, όλος ο κόσμος (ιδίως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού) έχει ψύχωση με το Twitter. Μέχρι και το αμερικανικό CDC (το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων) είχε twit σχετικό με την πανδημία της νέας γρίπης! Αν και ουσιαστικά παρέπεμπε στη σχετική ιστοσελίδα του CDC… Πάρτε για παράδειγμα τα blogs. Δεν υπάρχει αντίρρηση ότι είναι πολύ σπουδαίο κάθε πολίτης να έχει φωνή και να εκφράζεται άμεσα, ελεύθερα και δυναμικά. Αυτό είναι η θετική πλευρά. Όμως, αυτή τη στιγμή υπάρχουν μερικά εκατομμύρια blogs (!) -κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσα- και συνεχίζουν να αυξάνονται εκθετικά. Έτσι, δημιουργούμε μια θάλασσα από ανακατεμένες, επαναλαμβανόμενες, κατατετμημένες, επιδερμικές πληροφορίες: αυτό που ο Postman αποκαλεί …… |
Τα παραπάνω δεν είναι δικά μου. Είναι απόσπασμα από το πολύ ενδιαφέρον άρθρο τού Θοδωρή Λύτρα στο περιοδικό LINUX Format Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2009 που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Το άρθρο αναφέρεται στον Neil Postman, σπουδαίο όσο και αμφιλεγόμενο διανοητή, που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επικοινωνία και την πληροφορία γενικότερα. Ο Postman πέθανε στις 5 Οκτωβρίου του 2003, αλλά οι απόψεις του μόλις τώρα αρχίζουν να δικαιώνονται. Πράγματι, ο Postman είναι γνωστός στους πολλούς ως "αρνητής" του Internet, αλλά αυτό αποτελεί μια εσφαλμένη υπεραπλούστευση. Ο Postman είχε απλώς δει από πολύ νωρίς (1992) τις εξελίξεις και είχε θίξει από τότε πολλά ζητήματα που αφορούν στον πληθωρισμό (και τη συνακόλουθη απαξίωση) της πληροφορίας εισάγοντας μάλιστα τον όρο 
Η φράση του Άστον κόπηκε με την είσοδο της ξανθιάς και ζουμερής νοσοκόμας. Ο Άστον ξέχασε τα πάντα, τώρα μόνον η νοσοκόμα υπήρχε εκεί, της χαμογέλασε γλυκά και όταν αυτή αναταπέδωσε το χαμόγελο συνοδευόμενο με ένα προκλητικό λίκνισμα της λεκάνης, του σηκώθηκε…… και η τρίχα. Ο αστυνόμος ρούφηξε μια γερή ρουφηξιά από το ελληνικό πούρο του και συνέχισε κάπως πιο δυνατά:
Ο λογαριασμός Google για τα Λευκώματα Ιστού Picasa έχει απενεργοποιηθεί μόνιμα λόγω επαναλαμβανόμενων παραβιάσεων των Πολιτικών Προγράμματος. Η Google επιφυλάσσεται του δικαιώματος απενεργοποίησης ενός λογαριασμού Google από ένα συγκεκριμένο προϊόν ή ολόκληρου του συστήματος λογαριασμών Google, σε περίπτωση που οι Όροι Χρήσης ή οι πολιτικές που αφορούν σε ένα συγκεκριμένο προϊόν παραβιάζονται. Η Google διατηρεί, επίσης, το δικαίωμα τερματισμού του λογαριασμού σας ανά πάσα στιγμή, για οποιοδήποτε λόγο, με ή χωρίς προειδοποίηση.
Μπορείτε να ανατρέξετε στους Όρους Χρήσης της Google στη διεύθυνση https://www.google.com/accounts/TOS?hl=el&loc=gr. Για να ανατρέξετε στις Πολιτικές Προγράμματος των Λευκωμάτων Ιστού Picasa, επισκεφτείτε τη διεύθυνση http://picasa.google.gr/web/ policy.html
Αν πιστεύετε ότι ο λογαριασμός σας έχει απενεργοποιηθεί εσφαλμένα, μπορείτε να στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στη διεύθυνση picasa-support@google.com, περιγράφοντας αυτό που συνέβη όταν απενεργοποιήθηκε ο λογαριασμός σας.
Μη φανταστείτε ότι με νοιάζει και πολύ, τελικά τί είχαμε, τί χάσαμε. Σιγά τα αυγά. Χέστηκα, να το πω κι αλλιώς. Πάντως, φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο φαίνονται. Τώρα, για τσόντες με κόβουν (βλέπε "άρωμα γυναίκας"), για το ότι αναρτώ φωτογραφίες χωρίς να αναφέρω από πού τις ξεσήκωσα, δεν το ξέρω. Πάντως, δεν υπάρχει περίπτωση να το ψάξω σε βάθος. Ό,τι γίνει. Αν κάποια στιγμή πάντως χαθεί το blog, μην αναρωτηθείτε πού χάθηκα, μάλλον θα έχω φάει ban.
Μετά το άρθρο "ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ" στο οποίο ανήρτησα και το σχετικό βίντεο "Ο Πανούσης στη Βουλή", κρίνω ότι πρέπει να πω δυο λόγια γι' αυτόν τον άνθρωπο. Ο Τζίμης Πανούσης είναι, πιστεύω, από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες στο χώρο της πολιτικής σάτιρας και το έχει αποδείξει αυτό με εκατοντάδες πετυχημένους δίσκους, βίντεο, συνεντεύξεις και παραστάσεις που έχει δώσει τα τελευταία 25 χρόνια. Πολλοί δεν τον συμπαθούν λόγω της ελευθεριότητας την οποία δείχνει στην αντιμετώπιση "σοβαρών" καταστάσεων και προβλημάτων. Εγώ όμως πιστεύω ότι η φύση της σάτιρας είναι ακριβώς αυτή· δεν μπορείς να κάνεις σάτιρα κοιτώντας να μην θίξεις τις ευαισθησίες του κ. Νταλάρα, ή του κ. Κούγια, ή του καθενός από εμάς. Τέλος πάντων, να μην πλατειάζω. Ακούστε αυτό το βίντεο!
Υ.Γ.
Η Γαλάτεια Καζαντζάκη όταν ήταν νεαρή στο Ηράκλειο της Κρήτης, και προτού παντρεφτεί με τον Καζαντζάκη, κι άλλοι νέοι την είχαν ερωτευτεί. Ένας απ' αυτούς ήταν ο Ανδροκλής Ξενάκης, συμμαθητής του Καζαντζάκη στο Γυμνάσιο. Αυτός έπαιξε το ρόλο τού Οιδίποδα στο ομώνυμο έργο, που παίξανε οι τελειόφοιτοι (ο Καζαντζάκης υποδύθηκε τον Κρέοντα) του Γυμνασίου Ηρακλείου, το 1902. Μιά μέρα ο Ανδροκλής μέσα σε άλλα είπε στη Γαλάτεια:| Σαρκοφάγο παρελθόν Εκπλήξεις έκρυβε το γονιδίωμα του γιγάντιου πάντα | ||
 Associated Press | ||
| Μόλις 1.600 γιγάντια πάντα εκτιμάται ότι ζουν σήμερα στη φύση | ||
| ||
Τα γενετικά παράξενα του γιγάντιου πάντα δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature, έπειτα από τον πλήρη προσδιορισμό της γενετικής αλληλουχίας της «Τσινγκ Τσινγκ», ενός θηλυκού πάντα τριών ετών που πήρε το όνομα μιας από τις μασκότ των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου. Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν σημαντικά στις προσπάθειες προστασίας της εμβληματικής αλλά απειλούμενης αρκούδας -μόνο 1.600 γιγάντια πάντα εκτιμάται ότι απομένουν σήμερα στη φύση, τα περισσότερα στη νοτιοανατολική επαρχία του Σετσουάν. Ακόμα 120 ζουν σε κινεζικούς ζωολογικούς κήπους και κέντρα αναπαραγωγής, και περίπου 20 σε ζωολογικούς κήπους εκτός της Κίνας. Από το κρέας στα μπαμπού Το πλήρες γονιδίωμα που παρουσίασε η διεθνής ερευνητική κοινοπραξία, με επικεφαλής το Ινστιτούτο Γενωμικής του Πεκίνου, επιβεβαιώνει ότι το γιγάντιο πάντα είναι ένα γενετικό απολίθωμα, αφού τα γονίδιά του εξελίσσονται με ρυθμό πιο αργό σε σχέση με τους ανθρώπους. Το είδος (Ailuropoda melanoleuca) πρέπει να έχει αλλάξει ελάχιστα εδώ και τρία εκατομμύρια χρόνια. Μεταξύ όλων των θηλαστικών των οποίων έχει προσδιοριστεί μέχρι σήμερα το πλήρες γονιδίωμα, η αλληλουχία του γιγάντιου πάντα μοιάζει περισσότερο με του σκύλου -η ομοιότητα πλησιάζει το 80%, αναφέρει ο δικτυακός τόπος του Nature. Το χαριτωμένο ασπρόμαυρο ζώο ήταν πιθανότατα σαρκοφάγο, όπως οι περισσότερες σύγχρονες αρκούδες, αργότερα όμως στράφηκε σε μια σχεδόν αποκλειστικά χορτοφαγική δίαιτα. Το γονιδίωμά του περιλαμβάνει όλα τα ένζυμα που απαιτούνται για την πέψη του κρέατος, όχι όμως και το γονίδιο T1R1, το οποίο κωδικοποιεί τον υποδοχέα για τη γεύση ουμάμι του κρέατος (ουμάμι είναι μια από τις πέντε γεύσεις, μαζί με το ξινό, το αλμυρό, το γλυκό και το πικρό). Αυτό σημαίνει ότι το κρέας θα ήταν μάλλον άγευστο για το γιγάντιο πάντα. Επιπλέον, από το γονιδίωμά του απουσιάζουν τα γονίδια για τα ένζυμα που διασπούν την κυτταρίνη των φυτικών τροφών. Για να χωνέψει τα σκληρά μπαμπού, την αποκλειστική τροφή του, το γιγάντιο πάντα φαίνεται ότι βασίζεται σε βακτήρια του πεπτικού συστήματος που διασπούν την κυτταρίνη για λογαριασμό του. Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press Το παραπάνω άρθρο μού το κοινοποίησε με email ο Γιώργος Μπαλόγλου θεωρώντας ότι ΟΝΤΩΣ γαμήθηκαν τα πάντα όπως είχαμε προαναγγείλει σε άρθρο μας της 21 Οκτωβρίου 2009. Τον ευχαριστούμε θερμά. |
Ο τύπος με τη μαύρη καμπαρτίνα προχωρούσε με χίλιες δυό προφυλάξεις προς τη σκοτεινή είσοδο της πολυκατοικίας. Είναι τόσο καλά καλυμμένος που δεν μπορώ να πως στα σίγουρα ποιος είναι. Κι ενώ η βροχή εξακολουθούσε να πέφτει με την ίδια συχνότητα, ο τύπος έφτασε ήδη έξω από την πόρτα, εκεί είχε τρία κι ακόμη τρία σκαλοπάτια για να χωθεί μέσα στη σκοτεινή και μυστηριώδη πολυκατοικία και να χαθή. Ο τύπος όμως φαίνεται πως δεν πρόσεξε τα τρία σκαλοπάτια και σκόνταψε, σίγουρα είναι ο Άστον Μάρτιν. Έμεινε εκεί ακίνητος μέσα στη νύχτα.
…
