Προς αποφυγή παρεξήγησης
Ο τίτλος και οι (πικρές) ευχές είναι από μένα. Οι απολυμένοι δεν διαμαρτύρονται πια. Κι εμείς δεν πρέπει να ξεχνάμε…
Την κάρτα μού την έστειλε η Μπούλα.
Προσωπικές σκέψεις και ιδέες που θα μπορούσα να τις γράφω σε τοίχους, αλλά στον ιστό είναι πιο εύκολο.
Κάνεις καλά που θυμίζεις στους απολυμένους της Goodyear ότι ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ: Η οργή τους και η πίκρα τους να γίνει άγχος, δάκρυα και ΦΟΒΟΣ στα σκατόμουτρα των κυβερνώντων και των παιδιών τους:
ΑπάντησηΔιαγραφήHAPPY NEW FEAR & HAPPY NEW TEARS!
Ειδικά σήμερα να μην ξεχάσουμε
τον Chris Πα πουτσί: Bury Chris.Smash!
και τον πρωθιερέα (πρώτο παπά) της συνδικαλιστικής γλίτσας:
κ. Πρωκτόπαπα, Bury Priest-man!
Στόχο ποίησες τα δυο αρχή δια, αλλά άφησες την που τσαπ' έξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιόν, ορέ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα που νόμιζα πως είμαι και απλόχαρος...
Μου βάζεις δύσκωλα τώρα. Το 'πα σοκ είναι κάτι σαν Λερναία ύδρα μόνο που αντί για πολλά κεφάλια έχει πολλά @@ και ακόμη περισσότερες π@@τσες. Ποιο να κόψω και ποιο ν' αφήσω; παπα Ιωάννου, lover DOS, Διαμάντω Πούλου, Rag (time) ου! (βρε) 'σεις, Veni (τώρα και σε) ζελ OS, και πάνω απ' όλα, πάγκο απ' όλα τα καλά, τον δήμιο του Οτσαλάν. Το βόδι builder berg.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜύξαι φεύγετε από το θέμα. Ώμος, Lee's μονί SAT ετων ΣΕΒ αστό παπά con stand οίνου. Πούστη ρύζι τηλ. R νέα Ύδρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή