Το βράδυ ο Άστον επισκέφτηκε τον Κλάρκνεϋ στη βίλλα του στο Λόνγκστερ.
-Το ήξερα πως είσαι ο καλύτερος στη δουλειά σου, μπράβο ρε συ.
-Χμ, προσπαθώ ν' αποφύγω τη βία.
-Ναι, ναι, αντιλαμβάνομαι αλλά νομίζω ότι τώρα θα θέλεις να πηγαίνεις, έτσι δεν είναι;
-Γιατί;
-Όλο και θα 'χεις καμιά δουλίτσα.
-Όχι, δεν νομίζω να ανέφερα τέτοιο πράγμα αλλά τέλος πάντων, φεύγω.
-Κάτσε μωρέ, μη φεύγεις.
-Μπα, ώρα να πηγαίνω.
-Πού θα πας, βρε, κάτσε λίγο ακόμα.
-Δε γίνεται, μού 'τυχε κάτι επείγον, λοιπόν σε χαιρετώ· θα έχω νεώτερα μόλις μάθεις τίποτα.
Η πόρτα έκλεισε βαριά πίσω του και ο άνδρας έφυγε βυθισμένος σε σκέψεις.
-Το ήξερα πως είσαι ο καλύτερος στη δουλειά σου, μπράβο ρε συ.
-Χμ, προσπαθώ ν' αποφύγω τη βία.
-Ναι, ναι, αντιλαμβάνομαι αλλά νομίζω ότι τώρα θα θέλεις να πηγαίνεις, έτσι δεν είναι;
-Γιατί;
-Όλο και θα 'χεις καμιά δουλίτσα.
-Όχι, δεν νομίζω να ανέφερα τέτοιο πράγμα αλλά τέλος πάντων, φεύγω.
-Κάτσε μωρέ, μη φεύγεις.
-Μπα, ώρα να πηγαίνω.
-Πού θα πας, βρε, κάτσε λίγο ακόμα.
-Δε γίνεται, μού 'τυχε κάτι επείγον, λοιπόν σε χαιρετώ· θα έχω νεώτερα μόλις μάθεις τίποτα.
Η πόρτα έκλεισε βαριά πίσω του και ο άνδρας έφυγε βυθισμένος σε σκέψεις.
~~~ * ~~~
III
III
Ο τύπος με τη μαύρη καμπαρτίνα προχωρούσε με χίλιες δυό προφυλάξεις προς τη σκοτεινή είσοδο της πολυκατοικίας. Είναι τόσο καλά καλυμμένος που δεν μπορώ να πως στα σίγουρα ποιος είναι. Κι ενώ η βροχή εξακολουθούσε να πέφτει με την ίδια συχνότητα, ο τύπος έφτασε ήδη έξω από την πόρτα, εκεί είχε τρία κι ακόμη τρία σκαλοπάτια για να χωθεί μέσα στη σκοτεινή και μυστηριώδη πολυκατοικία και να χαθή. Ο τύπος όμως φαίνεται πως δεν πρόσεξε τα τρία σκαλοπάτια και σκόνταψε, σίγουρα είναι ο Άστον Μάρτιν. Έμεινε εκεί ακίνητος μέσα στη νύχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου