Ο Άστον ξύπνησε μέσα σε άσπρα σεντόνια έκανε μια κίνηση να σηκωθεί αλλά το κεφάλι του πήγε να σπάση. Σιγά σιγά άρχισε να συνέρχεται, ήταν απλό, πέφτοντας εκείνη τη βροχερή νύχτα στο σκαλοπάτι κάπου χτύπησε. Οι σκέψεις του διακόπηκαν άμα τη εμφανίσει του ιατρού.
-Λέγομαι Άστον Μάρτιν.
-Αυτό το ξέρω, ξέρω επίσης πως κάποιος αστυνομικός μας ειδοποίησε αφού σας βρήκε γεμάτον αίματα. Ησυχάστε τώρα, κοιμηθείτε και το απόγευμα έχετε επισκέψεις.
-Επισκέψεις, ποιος;
-Ο φίλος σας ο αστυνόμος Ντον Φούτσκροϋ.
-Ο Φούτσκροϋ; δεν τον γουστάρω.
Άμα της εξαφανίσει του ιατρού ο Άστον έπιασε το πονεμένο του κεφάλι και άρχισε να θυμάται……
Είχε πάει στα γραφεία της γαλακτομικής εταιρείας "Μίλκθίνγκς" να ερευνήσει τα γραφεία μήπως και βρει τίποτα στοιχεία που θα τον βοηθούσαν να καθαρίσει την υπόθεση. Στάθηκε όμως πολύ άτυχος γιατί δεν πρόλαβε να διαβεί το κατώφλι, αν δεν ήταν εκείνα τα καταραμένα τα σκαλοπάτια……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου