Ήδη με την μετεγκατάσταση των υπηρεσιών στο κτίριο του νέου δημαρχείου, ο χαρακτήρας των αιθρίων του πρώτου και του δευτέρου ορόφου άλλαξε και μετετράπησαν οι χώροι αυτοί σε χώρους «ανοικτών» γραφείων όπου εγκαταστάθηκαν κάποιες υπηρεσίες του δημοτολογίου και των αδειών καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Πέρα από την αστοχία στον αρχικό σχεδιασμό που κατέδειξαν οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις, μπορεί να πει κανείς ότι η αναγκαστική αλλαγή χρήσης έδωσε, ίσως από τύχη, μια νέα διάσταση στη στέγαση υπηρεσιών, με την έννοια ότι για πρώτη φορά είδαμε να στεγάζονται κρατικές υπηρεσίες σε ανοικτούς χώρους και, ίσως, μπορεί να πει κανείς ότι, πέρα από τα πολλά προβλήματα που δημιουργήθηκαν (θέρμανση, ψύξη, φωτισμός, δίκτυα), οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις απέβησαν, τελικά, λειτουργικά και αισθητικά επιτυχείς.
Σήμερα διαπίστωσα με λύπη μου ότι ξεκίνησε, νωρίτερα απ' όσο περίμενα, το «κλείσιμο» ανοικτών χώρων στους διαδρόμους του τρίτου και του τετάρτου ορόφου με σκοπό, μάλλον, τη δημιουργία νέων χώρων γραφείων. Πρόκειται για πάγια ελληνική πρακτική που θυμίζει το κλείσιμο των ημιυπαιθρίων χώρων στις οικοδομές και εφόσον έγινε μια τέτοια αρχή, είναι σίγουρο ότι σε λίγα χρόνια το «νέο» δημαρχείο του Δήμου Θεσσαλονίκης, δεν θα διαφέρει και πολύ από το παλαιό. Προβλέπω, ότι η επόμενη παρέμβαση θα αφορά στη «διαπλάτυνση» των γραφείων εις βάρος των διαδρόμων οι οποίοι στα μάτια των αδαών φαντάζουν ως άχρηστοι χώροι, ενώ οποιοσδήποτε αρχιτέκτονας και μηχανικός γνωρίζει ότι οι χώροι αυτοί, πέρα από τον αισθητικό ρόλο που επιτελούν, αποτελούν σημαντικό λειτουργικό στοιχείο του κτιρίου.
Άφησα για το τέλος τα θέματα ασφάλειας, ψύξης, θέρμανσης, αερισμού, φωτισμού και δικτύων τα οποία είναι εξίσου σημαντικά και τα οποία θα δημιουργήσουν άμεσα άλλες παρεμβάσεις, π.χ. εξωτερικές καλωδιώσεις, κλιματιστικά κλπ. Πρόκειται για αλυσιδωτές αντιδράσεις που πολύ γρήγορα θα επαναφέρουν το κτίριο στη γνωστή ελληνική πραγματικότητα, κοινώς σε αυτό που μας αρμόζει, καθώς οτιδήποτε ευρωπαϊκό αλλωτριώνει το βαλκανικό γνώρισμα που εκ φύσεως χαρακτηρίζει την περιοχή μας ως σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Διατηρώ, πάντως, μέσα μου την ελπίδα οι παρεμβάσεις αυτές να σταματήσουν εδώ, εφόσον τα πράγματα είναι έτσι όπως τα περιγράφω και αν κάνω λάθος και αποδειχθεί ότι όλα αυτά αποφέρουν οφέλη και όχι ζημία, τότε θα ζητήσω συγγνώμη και θα σωπάσω.
