Δυο φίλοι, που είχαν χρόνια να βρεθούν, τα πίνουν μέχρι αργά σ' ένα μπαράκι. Φεύγοντας λέει ο ένας:
-Έλα σπίτι να κοιμηθείς· πού να τρέχεις τώρα στην άλλη άκρη.
- Δεν έχεις κι άδικο, λέει ο άλλος. Πάμε…
Φτάνουν στο σπίτι, οπότε ο ιδιοκτήτης ρωτάει τον φιλοξενούμενο:
-Θες να κοιμηθείς επάνω, με το μωρό, ή να σου στρώσω εδώ στον καναπέ;
-Εδώ, μωρέ, στον καναπέ, λέει ο άλλος. Να μη σας αναστατώνω βραδιάτικα.
Ξυπνάει το πρωί και βλέπει μια θεογκόμενα με μπέιμπι ντολ να κάνει καφέ.
-Καλημέρα, του λέει η θεογκόμενα.
-Καλημέρα, λέει κι αυτός γλαρωμένος. Ποιά είστε εσείς, αν επιτρέπετε;
-Δεν έχει σημασία ποια είμαι, για τους φίλους είμαι «το μωρό». Εσείς;
-Εγώ είμαι ο μαλάκας που κοιμήθηκα στον καναπέ…
[Από τον «ξάδελφο Λέων» του Θέμου]