Ξέσπασαν οι οπαδοί την ΝΔ και ψήφισαν τον Σαμαρά για να γλιτώσουν από το Μητσοτακέικο. Τους έφταιξε η γαϊΝτόρα και ψηφίσαν το Σαμάρι.


Υ.Γ.
Εδώ, ο ίδιος ο εξ αποβλήτων του Μητσοτάκη, ο Αβρωμόπουλος, είπε "Μακριά! Ψηφίστε κάποιον άλλον!", τι περίμενες;

υπό εχεμύθειαν…

προηγούμενο επόμενο
Της Μαρίκας Κοτοπούλη

---

Στη συνεδρίαση της εξεταστικής επιτροπής της Δραματικής Σχολής Θεάτρου, Μαρίκας Κοτοπούλη, τη σχολική χρονιά 1937-1938 και κατά τις εισαγωγικές εξετάσεις. 'Ερχονται ένας-ένας οι υποψήφιοι, ανεβαίνουν στη σκηνή και εξετάζονται. Ανεβαίνει και μια μικρούλα. Η Κοτοπούλη την παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αρχίζουν οι ερωτήσεις της επιτροπής: Πώς σε λένε; Τι σπουδάζεις; Φοιτάς σε κανένα άλλο σχολείο;…

Και η Κοτοπούλη, που της έκανε εντύπωση το τρυφερό της εμφάνισης:

-Πόσω χρονώ είσαι, κοριτσάκι μου;
-Δεκαπέντε.
-Δεκαπέντε! Ώστε υπάρχει τέτοια ηλικία, δεν είναι όνειρο…

(από αφήγηση της Μανόλιας Σκουλούδη)

ΤΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ, ΘΕΕ ΜΟΥ!

Καλά, αυτή την καινούρια διαφήμιση της COSMOTE με τους φαντάρους στο ακριτικό φυλάκιο, την είδατε; Τι έμπνευση, Θεέ μου! Τι ομορφιά, τι κάλος που είσαι ρε μαλάκα διαφημιστή! Πού το σκέφτηκες, ρε συ, τέτοιο ανοσιούργημα; Ξεπέρασες ακόμη κι εκείνη τη διαφήμιση της Ford με τους μουσικούς που "παίζαν" κάποιο είδος μουσικής για κρετίνους, με τα ανταλλακτικά (τιμόνια, ζάντες, προφυλακτήρες κλπ). Κι αυτό το παιχνίδι με την Copacabana και το σήμα καμπάνα, αυτό πού το βάζεις; Καλά, δίνω ρέστα να σε γνωρίσω, ρε φίλε. Για τους άλλους που είδαν τη δουλειά σου και την επέλεξαν, εντάξει. Αυτούς τους ξέρουμε, είναι τίποτα Βουρλούμηδες, ή, τέλος πάντων κάποιοι γραβατωμένοι ακουλτούρωτοι τεχνοκράτες που έγιναν διευθυντές σε μια κωλοεταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Εσύ, όμως, βρε μπαγάσα, διαφημιστής είσαι, ρε μαλάκα, δεν έπρεπε να έχεις ένα στοιχειώδες γούστο; Τι να πω;

Ω, ΕΛΑΤΟ, Ω, ΕΛΑΤΟ!

Πέρασα το μεσημέρι από την πλατεία Αριστοτέλους και είδα ότι γίνονται ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα. Το γνώριμο καραβάκι των Χριστουγέννων ήταν ήδη εκεί. Στήθηκε και το κλασικό χριστουγεννιάτικο έλατο· ένα τεράστιο έλατο αντάξιο της ανοησίας που δέρνει αυτούς που αποφάσισαν να στήσουν πραγματικό έλατο και όχι αυτό το μεταλλικό που στήνεται κάθε χρόνο. Μάλιστα, επειδή το συγκεκριμένο έλατο τους φάνηκε λίγο αραιό στο κάτω μέρος του, έκοψαν και καμιά δεκαριά μικρότερα (μιλάμε για έλατα 20 και 30 χρόνων), τα οποία παρέταξαν εν είδει δορυφόρων για να "πρασινίσει" το μέρος. Θα μου πεις, καλά, εδώ κάηκε η μισή Ελλάδα πέρσι και η άλλη μισή πρόπερσι, στα δέκα έλατα κολλάμε τώρα; Καλά, άμα αυτή η χώρα συνέλθει ποτέ από τη μαστούρα που τη δέρνει, σφύρα μου. Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν, και σε μερικά χρόνια έλα να στολίσουμε κανένα πουρνάρι ή καμιά φτέρη· δέντρα τέλος!

ΚΑΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ ΦΤΙΑΣΙΔΩΝΕΤΑΙ

…γιατί όχι το blog;

Όπως θα προσέξατε, άλλαξα λίγο το bakground του ιστολογίου (αν δεν το πρόσεξες, έγινε πάπυρος με λάθος χρώμα) και έβαλα τα ρητά και τις παροιμίες του "Είπαν…" σε μάρμαρο. Ε, καρναβάλια έρχονται, σε λίγο καιρό ανοίγει το τριώδιο, είπα να ετοιμαστώ. Λοιπόν, δεν ξέρω αν σας αρέσουν τα φτιασίδια που ετοίμασα, πάντως εμένα με ξενίζουν λίγο. Δεν τα αφαιρώ, γιατί μου βγήκε ο τάκος να τα ετοιμάσω, οπότε θα τα αφήσω για λίγο καιρό και βλέπουμε.

Φιλάκια!

υπό εχεμύθειαν…

Αποφάσισα, παίρνοντας το ρίσκο της ποινικής δίωξης για κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων, να δημοσιεύω, που και που, αποσπάσματα από την κοσμηματοθήκη της Έλλης Αλεξίου, που φέρει τον τίτλο "υπό εχεμύθειαν". Πράγματι, αυτό το απάνθισμα εξαιρετικών στιγμών που βίωσε από πρώτο ή δεύτερο χέρι η συγγραφέας, είναι από τα πολυτιμότερα αναγνώσματα που έχω διαβάσει. Το διάβασα τα Χριστούγεννα του 1999 και έκτοτε το έχω δωρίσει σε αμέτρητους φίλους και συναδέλφους. O πρωταίτιος αυτού του κύκλου που ξεκινά σήμερα είναι, βέβαια, η μάνα μου, Ελεονώρα Παπαδοπούλου, η οποία μου προμήθευσε κατά καιρούς πολύτιμα βιβλία και αναγνώσματα, τα οποία είναι εν πολλοίς άγνωστα στο ευρύ κοινό, π.χ. τη βιογραφία του Γιάννη Πασσαλίδη, τη βιογραφία του στρατηγού Σαράφη, το "υπό εχεμύθειαν", το "Πόλη, αγάπη μου" της Ζωής Χαλκούση, τη βιογραφία του Επαμεινώνδα Χαρίλαου, και πολλά άλλα. Εννοείται, πως πλείστα από τα κλασικά αριστουργήματα (Καραγάτσης, Τερζάκης, Μυριβήλης, Διδώ Σωηρίου κλπ) τα προμηθεύτηκα επίσης από τη βιβλιοθήκη της μάνας μου, όπως συνέβη με τα μαθηματικά, τη φυσική, τη μηχανική, τη φιλοσοσφία και την ιστορία, από την πλευρά του πατέρα μου, Γιάννη Παπαδόπουλου. Φυσικά, η αγάπη μου για τη μουσική είναι κι αυτή έργο δικό της. Μάνα, πατέρα, πατέρα, μάνα, σας ευχαριστώ…


Υ.Γ.

1. Το κείμενο παρατίθεται όπως ακριβώς είναι στο πρωτότυπο που έχω στα χέρια μου ("Σύγχρονη Εποχή", έκδοση 1976).
2. Πήρα το θάρρος να βάλω αναφορές στην ελληνική Wikipedia, ή σε άλλους ιστότοπους για ονόματα που αφορούν στα αποσπάσματα που παρατίθενται. Για ιστότοπους οι οποίοι δεν παρέχουν εγγύηση μονιμότητας, πήρα επίσης την πρωτοβουλία, να αντιγράψω το περιεχόμενο σε σελίδες που δημιουργώ σε δικό μου ιστότοπο, οπότε να μην κινδυνεύουν να βγούν "ξέμπαρκες" τυχόν αναφορές του κειμένου. Κανονικά, θα έπρεπε να εγγραφώ συνδρομητής στην ελληνική Wikipedia και να γράφω τα λήμματα εκεί, αλλά δυστυχώς δεν μου φτάνει ο χρόνος. Εξάλλου, έχω πάρα πολλά μέτωπα ανοικτά, και η πολυδιάσπαση θα φέρει οπωσδήποτε εκπτώσεις, πράγμα που θέλω οπωσδήποτε να αποφύγω.

Της Μαρίκας Κοτοπούλη

---

Στο σπίτι του πλούσιου Γκέρτσου γίνονται βαφτίσια. Στη μεγάλη αίθουσα του σπιτιού είναι συγκεντρωμένος πολύς και "εκλεκτός" κόσμος. Όλοι πίνουν και καπνίζουν περιμένοντας τους παπάδες. Καταφτάνουν. Ο αρχιμανδρίτης ντύνεται· φοράει τα επίσημα ιερατικά, καθώς και ο υπόλοιπος κλήρος. Στο μεταξύ ο κόσμος εξακολουθεί να πίνει, να αστειεύεται και να καπνίζει. Ο χώρος έχει ντουμανιάσει από τους καπνούς. Σε μια στιγμή, όταν οι παπάδες ετοιμάστηκαν, ο αρχιμανδρίτης αποτεινόμενος στον κόσμο:

-Σας παρακαλώ, κύριοι. Μυστήριο πρόκειται να γίνει, ας σεβασθούμε τη στιγμή. Ανοίξετε λίγο να καθαρίσει η ατμόσφαιρα, και ας κάνουμε όλοι ολίγη υπομονή. Μυστήριο πρόκειται να γίνει…

Και η Κοτοπούλη στην παρέα της:

-Ωραία πάιζει. Λίγο υπερβολικός, αλλά ωραία παίζει.

(από αφήγηση του Γιάννη Γουδέλη)
επόμενο

ALLEGRO APPASSIONATO

Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα δημοσιεύσει μια σειρά από άρθρα σχετικά με τη μουσική. Μετά από δική σας απαίτηση, είχα υποσχεθεί να δώσω στους αναγνώστες του blog, δηλαδή σε σας, τη δυνατότητα εύκολης πρόσβασης σε κάποια κλασικά μουσικά έργα, από αυτά που παρέθεσα ως επιλογές στα ανωτέρω άρθρα. Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας πληροφορήσω ότι στο sidebar του blog υπάρχει, ήδη από τα μέσα του Νοέμβρη, εφαρμογή (gadget) με τίτλο "Μουσικές επιλογές...", μέσω της οποίας μπορείτε πλέον να "κατεβάσετε" αρκετά από αυτά τα έργα, είτε ακόμη και να τα ακούσετε online. Δεν μπορώ να πω ότι η χρήση της εφαρμογής είναι η απλούστερη δυνατή, πιστεύω όμως ότι δεν θα βρείτε ιδιαίτερες δυσκολίες στο χειρισμό.

Στο επάνω μέρος του gadget θα βρείτε εικονίδιο (info) με αναφορά σε ιστοσελίδα οδηγιών που αφορούν στη χρήση του εν λόγω gadget. Πιστεύω ότι οι οδηγίες αυτές είναι αρκετά εκτενείς και θα σας βοηθήσουν να μπείτε στον κόσμο της κλασικής, λεγόμενης, μουσικής και σιγά σιγά να την αγαπήσετε, όπως την αγάπησα κι εγώ, και να αποτελέσει το εν λόγω gadget σύντροφο στις ώρες που περνάτε μπροστά στον υπολογιστή σας. Ως τελευταίες επιλογές παραθέτω και κάποιες που αφορούν σε αξιόλογα μουσικά έργα, που δεν εντάσσονται όμως στο χώρο της κλασικής μουσικής.

Για τους αμύητους, έχω να πω ότι η πιθανότητα να αγαπήσετε τα έργα που παρατίθενται, ήδη με το πρώτο άκουσμα, είναι μηδενική. Επομένως, ο ενδεδειγμένος τρόπος ακρόασης είναι να εκκινήσετε το MP3 player της εφαρμογής (μην ξεχνάτε να θέσετε την εναλλαγή κομματιών στο άπειρο) και να το αφήσετε να παίζει αδιάκοπα, υποβάλλοντας έτσι τον εαυτό σας σε ένα είδος πλύσης εγκεφάλου, όπως αυτή που έχουμε υποστεί όλοι, εκόντες άκοντες, από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις για όλα τα υπόλοιπα είδη μουσικής. Πιστεύω ότι κάποια έργα τα οποία προσφέρονται για να ξεκινήσετε είναι:

• Κοντσέρτο No. 1 του Λιστ για πιάνο και ορχήστρα.
• Συμφωνία No. 3 του Μπραμς.
• Συμφωνία No. 40 του Μότσαρτ.
• Κοντσέρτο για κλαρινέτο και ορχήστρα του Μότσαρτ.
• Σονάτα για τσέλο του Μπετόβεν No. 1, Op. 5
• Συμφωνία No. 7 του Ντβόρζακ.

Τα μουσικά έργα καλύπτουν μια γκάμα, από το μπαρόκ μέχρι τα τέλη του 20^ου αιώνα. Έτσι, θα βρείτε από τις υπέροχες σονάτες του Bach για φλάουτο, μέχρι το απαύγασμα της κλασικής συμφωνίας, τη 13^η συμφωνία του μεγάλου σοβιετικού Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Η λίστα των επιλογών θα αυξάνει προϊόντος του χρόνου, επομένως δεν υπάρχει περίπτωση να κορεστείτε μουσικά. Εξάλλου, και μόνο τα έργα τα οποία ήδη διατίθενται, είναι αρκετά για μια ολόκληρη ζωή. Απλώς να σας πω, ενδεικτικά, ότι το μισό χρόνο που αφιερώνω εγώ προσωπικά στη μουσική, τον περνώ παρέα με τα συγκεκριμένα μουσικά έργα. Αυτή είναι, βέβαια, και η ειδοποιός διαφορά της κλασικής μουσικής από τα υπόλοιπα είδη μουσικής, όπως εκτενώς είχα αναλύσει στα σχετικά άρθρα: υπάρχει τόσος πλούτος αποθησαυρισμένος σ' αυτά τα μουσικά αριστουργήματα, που μια ζωή δεν αρκεί για να τον συλλάβουμε σε όλο το μεγαλείο του. Πράγματι, οι συνθέτες που γέννησαν όλη αυτή την ομορφιά είναι οι αρχιμάστορες της μουσικής. Δεν είναι;

Καλές ακροάσεις…

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια περί προληπτικής ιατρικής. Εξετάσεις, κι άλλες εξετάσεις, κι άλλες εξετάσεις και πάει λέγοντας: τεστ ΠΑΠ, τεστ PSA, κολονοσκόπηση (ναι, με όμικρον γράφεται), μαστογραφία, μέτρηση οστικής μάζας, γενικές αναλύσεις αίματος και ούρων, ειδικές εξετάσεις αίματος και ούρων για όλες τις παθήσεις (όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω), υπέρηχοι, triplex, duplex, έγχρωμα και ασπρόμαυρα, μαγνητικές και αξονικές για ψύλλου πήδημα κυριολεκτικά, τεστ κοπώσεως, τεστ ξεκούρασης, εργαστήρια ύπνου, εργαστήρια ξύπνιου, χόλτερ καρδιάς και πιέσεως, καθαρισμός και προσθετική δοντιών, θυρεοειδής, επινεφρίδια, πάγκρεας, (τον σπλήνα ακόμη δεν τον πιάσανε στο στόμα τους), ακτινογραφίες δια πάσαν νόσο και μαλακίαν, έλεγχος απώλειας μνήμης και εγκεφαλικών κυττάρων, έλεγχος για σκολίωση, μέτρηση πίεσης πάσης φύσεως (καρδιά, μάτια κλπ), έλεγχος εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας, φθορίωση, απογείωση και δεν έχει τέλος η λίστα.

Τελείωσαν όμως τα λεφτά των Ταμείων, κκ. ιατροί και φαρμακοτρίφτες. Από τη μια η ρεμούλα και ο τζόγος στον οποίον επιδίδονται μετά μανίας οι κρατικοί λειτουργοί του υψίστου (τζόγου) με τα λεφτά μας, και από την άλλη οι ατελείωτες εξετάσεις και αναλύσεις στο όνομα της προληπτικής ιατρικής, που κάθε άλλο παρά προλαμβάνει, παρά γεμίζει τις τσέπες σας κκ. ιατροί και τρέχετε στα "συνέδρια" που σας παρέχουν "δωρεάν", με τα δικά μας τα λεφτά, κάθε είδους φαρμακευτικοί Μολώχ, που λυμαίνονται τον κόπο μας και τον ιδρώτα μας, για να σας δώσουν κι εσάς τα ψιχουλάκια σας να τα γεύεστε λίγες μέρες του χρόνου σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία και θέρετρα και σε σουίτες και σε μπάγκαλόουζ ειδυλλιακά, για τις υπηρεσίες που παρέχετε σε τούτο το οργιώδες παρακύκλωμα των κομπλεξικών νεόκοπων τσαρλατάνων που συστήνουν μετά μανίας τα πάντα όλα, "κάνε καλού-κακού μια μαγνητική" (250€), "κάνε μια κολονοσκόπηση, να 'σαι σίγουρος" (100€), "έλα στο Διαβαλκανικό να σου μετρήσουμε την οστική μάζα" (300€) κοκ.

Α, ρε καημένοι ζήτουλες, που σπουδάσατε χίλια χρόνια για να κόβετε μονέδα και να αρχιδια-κονείτε την Ιατρική του Ιπποκράτη, αυτήν που κάποιοι από σας τη σέβονται και την υπηρετούν όπως πρέπει και μπράβο τους, αλλά είναι τόσο λίγοι, που τους παίρνει η μπάλα κι αυτούς τώρα που τελειώσατε τα λεφτά, ρε καθήκια και δεν μπορούν κι αυτοί οι λίγοι σωστοί να κάνουν πια το λειτούργημά τους όπως πρέπει, γιατί οι άλλοι, οι κόφτες οι αλμούνηδες, τα κόβουν όλα τώρα, καθώς οι παράδες τελείωσαν, κι αυτοί που έχετε πρόβλημα πραγματικό να πάτε να κοιταχτείτε αλλού, να πάτε σε κανέναν πνευματικό να προσευχηθεί για σας, γιατί το Ταμείον είναι μείον και δεν μπορεί πια να σου παράσχει το φάρμακο που το έχεις τόσο ανάγκη φίλε νεφροπαθή, ούτε κι εσένα με την αρθρίτιδα μπορεί πια να σου παράσχει τα χάπια σου που κάνουν μια περιουσία και σου είναι απαραίτητα, αλλά τι να σε κάνω, έπεσες σε συμμορίες και σε γιατρούς που δεν είναι πια γιατροί παρά ποντίκια που ροκανίζουν τον ιδρώτα σου και το αίμα σου, κυριολεκτικά. Εις υγείαν…

Γιατί λέμε υπέρταση και δεν λέμε υπερπίεση; Μπορώ να πω στο φαρμακοποιό "μέτρησέ μου την τάση", ή είναι παρεξηγήσιμο;

WIKIPEDIA!!!

Έχει γίνει πλέον συνείδηση όλων ότι το διαδίκτυο είναι μια από τις σημαντικότερες κατακτήσεις του ανθρώπου στον τομέα της γνώσης και του πολιτισμού. Αυτό όμως που θέλω να εξάρω ιδιαίτερα είναι η καταπληκτική Wikipedia, κοινώς ή εγκυκλοπαίδεια που γιγαντώνεται μέσα στο διαδίκτυο και αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφορίας για οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί. Αφορμή γι αυτή μου την παράκρουση στάθηκε η ολοκλήρωση μεγάλου μέρους της μουσικής βιβλιοθήκης που ανάρτησα στο sidebar του blog με τον τίτλο "Μουσικές επιλογές...". Σ' αυτό το εγχείρημα, όμως, είχα πέντε πολύτιμους συνεργάτες, χωρίς τη βοήθεια των οποίων θα ήταν αδύνατο να κάνω μια τόσο μεγάλη δουλειά σε τόσο λίγο χρόνο. Κρίνω, λοιπόν, ότι αξίζει να κάνω μια αναφορά στους συνεργάτες μου.

Στο παρόν blog θα παρατηρήσατε, πέρα από τα άρθρα που κατά καιρούς αναρτώ, ένα κάρο καλούδια (gadgets) τα οποία πιθανόν να κάνουν τη ζωή σας πιο ευχάριστη, ή τουλάχιστον αυτός είναι ο σκοπός τους. Πράγματι, για τη μετατροπή των μουσικών έργων σε MP3 χρησιμοποίησα το εξαιρετικό πρόγραμμα ανοικτού κώδικα (ελεύθερο λογισμικό) FreeRIP το οποίο ανακάλυψα μέσω του Google και κατέβασα εύκολα από το διαδίκτυο. Το FreeRIP με βοήθησε τα μέγιστα στη μετατροπή των μουσικών έργων σε MP3, και στο "μαγείρεμα" του μεγέθους κάθε μουσικού κομματιού μέσω των επιλογών που διαθέτει και αφορούν στα bit rates. Κοινώς, σε κάποια κομμάτια που βγαίναν αρκετά μεγάλα και δεν θα μπορούσα να τα "ανεβάσω", έκανα μικρές εκπτώσεις στην ποιότητα του ήχου, κάνοντας χρήση των πολύ καλών εργαλείων που διαθέτει το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Να λοιπόν ο συνεργάτης No. 1: FreeRIP, CD to MP3 Converter. Μπράβο στους προγραμματιστές που το ανέπτυξαν και το διαθέτουν δωρεάν στην παγκόσμια κοινότητα.

Συνεργάτης No. 2: πρόκειται για το site FilesAnywhere, το οποίο επίσης ανακάλυψα μέσω του Google και το οποίο παρέχει δωρεάν μέχρι 1Gb αποθηκευτικού χώρου, καθώς επίσης και πλειάδα εργαλείων για το "ανέβασμα" και το "μοίρασμα" των αρχείων που αποθηκεύετε. Το site παρέχει αμέτρητα εργαλεία και υπηρεσίες, από δημοσιοποίηση των αρχείων μέσω όλων των γνωστών πρωτοκόλλων, μέχρι και MP3 player για online "παίξιμο" των μουσικών έργων που έχετε ανεβάσει. Όλα αυτά, ενσωματώθηκαν στο blog με στόχο την εύκολη πρόσβαση στα μουσικά έργα και το εύκολο "κατέβασμα" ή την απλή online ακρόαση. Πιστεύω ότι τα κατάφερα σχετικά καλά σ' αυτόν τον τομέα. Μπράβο λοιπόν και στον συνεργάτη No. 2: www.FilesAnywhere.com.

Ο συνεργάτης No. 3 δεν είναι άλλος από το site www.wikipedia.org, αυτό το εκπληκτικό, ζωντανό, κατασκεύασμα που εμπεριέχει μεγάλο μέρος της ανθρώπινης γνώσης, άρτια και έγκυρα οργανωμένο, ώστε να μπορεί οποιοσδήποτε, είτε να "κατεβάσει" την οποιαδήποτε πληροφορία, είτε να κάνει αναφορές σε οποιοδήποτε λήμμα, είτε ακόμη, αν έχει τη διάθεση, τις γνώσεις και την όρεξη που απαιτείται, να συνεισφέρει στον εμπλουτισμό των λημμάτων με ό,τι θεωρεί πως πρέπει να πλαισιώσει, ή να συμπληρώσει την ήδη υπάρχουσα πληροφορία. Και, φυσικά, δεν μιλάμε μόνο για πληροφορία σε μορφή κειμένου, αλλά για οποιοδήποτε είδος πληροφορίας: εικόνα, ήχος, βίντεο κλπ. Όσον αφορά τη συνεισφορά της Wikipedia στο στήσιμο των "Μουσικών Επιλογών..." είναι σημαντική και διττή: Σε όλες τις φωτογραφίες και τα ονόματα συνθετών και ερμηνευτών έκανα αναφορές στις αντίστοιχες σελίδες της WIipedia. Δεύτερον, και για μένα προσωπικά πιο σημαντικό, μπόρεσα οποτεδήποτε το χρειάστηκα να ανατρέξω άμεσα σε απαραίτητες πληροφορίες για τα ίδια τα μουσικά έργα, αντί να "βγάζω τα μάτια μου" από τα ένθετα των CDs.

Παρεμπιπτόντως, ανακάλυψα ότι στις σελίδες της Wikipedia που αφορούν στα μουσικά έργα υπάρχουν τα ίδια τα μουσικά έργα και μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, σε πολύ καλές και ενδιαφέρουσες εκτελέσεις. Θα μου πεις, αφού υπάρχουν τόσα άλλα sites εξειδικευμένα στη μουσική· σωστό, αλλά πρέπει κανείς να γνωρίζει τη "γεωγραφία"τους και τα μυστικά τους, με λίγα λόγια, να είναι μουσικός ή, τέλος πάντων, να αφιερώσει αρκετό χρόνο, ενώ οι σελίδες της Wikipedia είναι ένα κλικ μακριά και δεν απαιτούν απολύτως καμία εξειδίκευση ή ιδιαίτερη γνώση. Φοβερό! Εύγε λοιπόν σε όλη αυτή την τεράστια κοινότητα που δημιούργησε και συντηρεί αυτό το ασύλληπτο έργο. Να εκφράσω, βέβαια, και το παράπονό μου για τη φτώχεια της ελληνικής έκδοσης. Επίσης, να μην παραλείψω το Wiktionary, το αντίστοιχο wiki λεξικό, όπου όμως επίσης η ένδεια της ψωροκώσταινας είναι καταφανής. Κρίμα…

Φτάνουμε λοιπόν στο συνεργάτη No. 4 που είναι, φυσικά, η Google με όλα τα παρελκόμενα: μηχανές αναζήτησης κειμένων, εικόνων, μουσικών έργων, βίντεο, ταινιών κλπ. Μέσα στους κόλπους της Google βρήκαν στέγη (μπορεί να τους κατάπιε η Google ως διαδικτυακός Λεβιάθαν, αλλά αυτό δεν αλλάζει το αποτέλεσμα) το YouTube, το Picassa, ο Blogger και χίλια δυο άλλα διαδικτυακά εργαλεία, τα οποία συνενώθηκαν, συντονίστηκαν και διατέθηκαν, ως ένα ενιαίο πρόγραμμα τεραστίων διαστάσεων,  στην παγκόσμια κοινότητα. Μπράβο στους απίστευτους προγραμματιστές που με αστείρευτη υπομονή, και τόνους ιδρώτα κατάφεραν να φτιάξουν ένα τέτοιο θαύμα θέτοντας τελικά την τεχνολογία στην υπηρεσία της γνώσης και του πολιτισμού, πράγμα που λειτουργούσε αντίστροφα μέχρι πριν λίγα μόλις χρόνια. Ευχαριστούμε παιδιά!

Ποιος είναι λοιπόν ο τελευταίος μου συνεργάτης; Δεν μοιάζει να έμεινε κάτι ή κάποιος έξω από το χορό, φαίνεται πως όλα τα εργαλεία που χρησιμοποίησα στο blog, όπως επίσης και όλοι αυτοί που τα αναπτύσσουν και τα συντηρούν, αναφέρθηκαν ήδη παραπάνω. Μη γελιέστε όμως! Εσείς, οι αναγνώστες, είστε που φτιάξαμε μαζί τούτο το ιστολόγιο, καθώς  η αγάπη σας και η εκτίμηση που δείξατε από την πρώτη στιγμή στην προσπάθειά μου, αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη που έβαλε την αφεντιά μου να στρωθεί στη δουλειά και να παλέψει με τα θηρία. Σ' ευχαριστώ Γιώργο Μπαλόγλου, Βικτωρία Ζουλίνου, Αρετή Γκανίδου, ξαδέλφη Ελένη, Νίκο, Αντώνη, Tim, Ελισάβετ, Απόστολε, Δήμητρα, Μάκη, Ξανθίππη, Arnold, Τίνα, Γεωργία, Στέλλα, Πετρή, Raja, Οδυσσέα, Παυλίνα, Μαρία, Ελίνα, Σταμάτη, Κώστα, Ευτυχία, Ευλαμπία, Μανώλη, Θεοδώρα, Αφρούλα, Βασίλη και Άκη.

 Όπως όμως η μάνα καμιά φορά ξεχωρίζει κάποιο από τα παιδιά της, έτσι κι εγώ νιώθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ανεκτίμητο φίλο, μέντορα και χρησμοδότη Χένρι Μαντσίνι, που δεν είναι άλλος από τον μαθηματικό, σκακιστή, μπριτζέρ, ζωγράφο, σκιτσογράφο, στιχοπλόκο, λεξιπλάστη, λεξικλάστη και, προσφάτως, blogger Χρήστο Μασούρα, που πέρα από τα χόμπι του, τις δεξιότητες και τις ιδιότητες που τον διακρίνουν είναι ένας ταπεινός υπηρέτης της κουλτούρας, ένας διανοούμενος και, πάνω απ' όλα, είναι Άνθρωπος! Ναι, άνθρωποι σαν το Χρήστο και τους περισσότερους από σας, είναι που φτιάχνουν αυτήν την περίφημη παγκόσμια κοινότητα για την οποία χύθηκε, και, δυστυχώς, χύνεται ακόμη, τόσο αίμα και ξοδεύτηκαν τόσοι και τόσοι στο βωμό μιας διαρκούς επανάστασης, από τότε που ο άνθρωπος απέκτησε αυτό που τον ξεχώρισε από τους πιθήκους: τη Συνείδηση!

Σας ευχαριστώ…

Υ.Γ.

Το ταλέντο του ΧΜ στη λεξιπλασία και στη λεξικλασία έχω την τύχη να το απολαμβάνω καθημερινά, είτε ζωντανά, είτε μέσα από τα μηνύματα που ανταλλάσσουμε, είτε, τέλος, μέσα από τους χρησμούς που αραδιάζει, τώρα τελευταία, στο σχετικό ιστολόγιο. Κρίνω όμως απαραίτητο να παραθέσω ένα δείγμα από το αστείρευτο ταλέντο του ως ελάχιστο τίμημα για το γέλιο που τόσο συχνά μου χαρίζει.

Μιλούσαμε, λοιπόν, μια φορά, μέσω Skype, οπότε κάποια στιγμή του λέω: "Ρε συ μ' έπιασε φαγούρα. Τι έπαθα;" και ο αθεόφοβος μου απαντά: "Try ΠLinux!" παραφράζοντας το γνωστό λογότυπο "Try Linux!" που μοστράρω στο blog κι όπου αλλού βρω ελεύθερο βήμα. Δεν παίζεσαι, ρε φίλε…

ΜΑ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩΜΕΝ;

Μετά από νουθεσίες και παραινέσεις του ΧΜ, κατάλαβα και εγώ ότι το με το χθεσινό άρθρο μου, σχετικά με τα νέα βρακιά τύπου string-στέκα (επίσημη ονομασία είναι C–string), υπερέβην τα εσκαμμένα. Αποφάσισα λοιπόν να παρουσιάσω τα εν λόγω βρακιά με κοσμιότερο τρόπο:

Είδα τις προάλλες στην αγορά τα νέα γυναικεία εσώρουχα τύπου string–στέκα. Νομίζω ότι τα εν λόγω βρακιά είναι πέραν του δέοντος προκλητικά και πιθανόν να προκαλέσουσιν και ερεθισμόν της σχισμής ήτις χωρίζει τα δύο κωλοημισφαίρια, καθώς το τσιβίον το οποίον αποτελεί το οπίσθιον τμήμα του εσωρούχου τούτου τοποθετείται στο εν λόγω σημείον. Δεν είναι, επίσης, διόλου απίθανον, να παρεισφρύσει το εν λόγω εξάρτημα εις το ορθόν, ή ακόμη και εις τον αιδοίον κόλπον, προκαλόν ούτως ανεπιθύμητον και ενίοτε επώδυνον ηδονήν εις την παθούσα καριόλαν. Εξάλλου, το εμπρόσθιον τμήμα εναγκαλίζει το εφήβαιον, ως δραξ καυλοπυρέσοντος νεανίσκου, ώστε να επέλθει στήριξις μέσω της εξοχής του αφροδισίου όρους, προκαλόν ούτως επιπλέον ερεθισμόν εις την κλειτοριδικήν περιοχήν, εις εξαιρετικάς δε περιπτώσεις δύναται να διεγερθεί και το φερόμενον ως σημείον G με απροβλέπτους συνεπείας (παρασυμπαθητικός αυνανισμός, ακούσιες ηδονικές συσπάσεις, αιφνίδιαι οργασμικαί εξάρσεις κλπ). Πιστεύω, ότι θα πρέπει να διαμαρτυρηθώμεν άπαντες οι σοβαροί, σώφρονες και νουνεχείς άρρενες προς μίαν κατεύθυνσιν (απαγό)ρευσης παρομοίων σκανδαλωδών ενδυμάτων, καθώς αποτελούν κίνδυνον δια την υγείαν, τόσον υμών των ανοήτων γυναικών, αι οποίαι σπεύδετε ήδη εις προμήθειαν των εν λόγω καταπτύστων οργάνων της διαφθράς, όσον και ημών των ιδίων.

ΡΕ ΓΑΜΙΟΛΕΣ, ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΤΕ;

Αν δεν καταλάβατε τι είναι στη photo, τότε είστε ανενημέρωτοι. Λοιπόν είναι τα νέα γυναικεία βρακιά τύπου string-στέκα. Ναι, αλήθεια είναι! Το φοράς βάζοντας το τσιβί στην κωλοχωρίστρα και το μπροστά μέρος να "καπακώνει" σφιχτά το εφήβαιο, αλλιώς δεν στέκεται. Τι στον πούτσο να το φορέσεις τούτο το "βρακί"; Μην το βάζεις καθόλου, είναι πιο τίμιο, ρε γαμώ την αμαρτία μου, γαμώ. Πάντως εγώ έχω να προτείνω έναν καλύτερο τρόπο να φοράτε το εν λόγω "βρακί". Το τσιβί στην κωλοτρυπίδα, οπότε στέκει και καλύτερα. Μπορείτε, ακόμη, να το βάλετε και στο μουνί (με λίγη επένδυση είναι καλύτερα), οπότε συνδυάζεις το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Άει γαμηθείτε, ρε κορίτσια…

ΑΡΧΙΔΟΥΚΕΣ & ΑΡΠΑΧΤΕΣ

Με αφορμή τα νέα φορολογικά μέτρα που σχεδιάζει η νεόκοπη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, θυμήθηκα διάφορες αρπαχτές που σχεδίασαν και εφήρμοσαν κατά καιρούς οι διάφορες κυβερνήσεις. Οι αρπαχτές εμφανίζονται με τυχαία σειρά:

• Απόσυρση παλαιών αυτοκινήτων (πρώτη απόσυσρση).
• Απόσυρση παλαιών αυτοκινήτων (πρόσφατη).
• Καταλυτικά αυτοκίνητα.
• Κατάργηση/μείωση φόρου γονικής παροχής.
• ΦΠΑ οικοπεδούχων.
• Επιδότηση αλλαγής κλιματιστικού.
• Επιδότηση αλλαγής "παλαιών" ηλεκτρικών συσκευών.
• "Αν το δηλώσεις, μπορείς να το σώσεις". Με το αζημίωτο, φυσικά…
• Πρώτη εφαρμογή Εθνικού Κτηματολογίου. Για τη δεύτερη, επιφυλάσσομαι…
• Ενεργειακή θωράκιση κτιρίων (είναι στα σκαριά).
• Πόρτες ανελκυστήρων.
• "Αναβάθμιση" ανελκυστήρων.
• Φυσικό αέριο.
• Νυχτερινό ρεύμα.
• Κλιματισμός.
• Ασφάλειες αυτοκινήτων.
• Ασφάλιση νέων οδηγών.
• Ενιαίο Τέλος Ακινήτων (ΕΤΑΚ).
• Έκτακτη Εισφορά.
• Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ).
• Αλλαγή/αύξηση ΦΠΑ.
• Αλλαγή φορολογίας καυσίμων.
• Αύξηση εμμέσων φόρων σε είδη πλατιάς κατανάλωσης (τσιγάρα, ποτά κλπ).
• Φορολογία τόκων καταθέσεων.
• Αύξηση αντικειμενικής αξίας ακινήτων.
• Ημιυπαίθριοι.
• Κατάργηση λίστας φαρμάκων.
• Ιδιωτικά πανεπιστήμια.
• Άπειρες, κατά καιρούς, ρυθμίσεις για "διευκόλυνση" των κακοπληρωτών, των μπαταξήδων και όλων γενικά των επιτήδειων που κατακλέβουν εφορία, ΙΚΑ και διάφορα άλλα ευαγή ιδρύματα. Κοινώς, βασιλεύει η λογική "ό,τι αρπάξουμε".
• Olympic Games. Μετάφραση: Ολυμπιακά Γαμήσια. Από τις καλύτερες αρπαχτές με κύριους αποδέκτες το ζεύγος Αγγελόπουλου και λίγες προμήθειες για όλα τα καλά παιδιά του κρατικού μηχανισμού που βοήθησαν να στηθεί το μεγάλο κόλπο. Μπράβο! Εύγε!
• Επιδότηση και κρατικοποίηση προβληματικών ιδιωτικών επιχειρήσεων.
• Ιδιωτικοποίηση ή εκκαθάριση κερδοφόρων κρατικών επιχειρήσεων.
• Χρηματιστήριο!
• Κινητή τηλεφωνία!
• Αγορά του αιώνα και άλλες μικρότερες ή μεγαλύτερες στρατιωτικές "δαπάνες". Εδώ την αρπαχτή την κάνουν άλλοι, αλλά δίνουν και κάτι ψιλοπρομήθειες στους εδώ μηχανισμούς.
• Εκκλησία και μοναστήρια. Εδώ μιλάμε για αρπαχτή με χρυσόβουλα από την εποχή του Βυζαντίου.
• Μετατροπή των ποδοσφαιρικών συλλόγων σε ΠΑΕ. Εδώ μιλάμε για ληστεία μετά φόνου, καθώς τα συμφέροντα των ΠΑΕ απαιτούν και ανθρωποθυσίες κατά καιρούς. Επίσης, τα ναρκωτικά και το οργανωμένο έγκλημα βρήκαν επιτέλους το ιδεολογικό τους υπόβαθρο και μπόλικους πελάτες. Ζήτω η ανοησία, η βαρβαρότητα και ο χουλιγκανισμός!
• Ιδιωτικό Ραδιόφωνο και Τηλεόραση. Μη μου πεις ότι αυτά είναι ιδιωτικές αρπαχτές γιατί θα σε φτύσω! Εδώ θυμάμαι τη δεκαετία του 60 και του 70 κάναμε κανέναν ψευτοπειρατικό του ενός ή των 2 βατ για να αφιερώσουμε κανένα τραγουδάκι στην αγαπημένη μας, και χεζόμασταν μη μας μπουζουριάσουν στο τμήμα. Άραγε όλοι αυτοί οι αξιοσέβαστοι γκάνγκστερ, κκ. Κοντομηνάς, Κυριακού, Αλφούζος, Μπόμπολας, Καρατζαφέρης κλπ με τίνος ανοχή και με ποιων τις πλάτες έστησαν τα (ακόμη και σήμερα!) παράνομα μαγαζιά τους με σταθμούς τέρατα πανελλαδικής εμβέλειας; Ποιοί ξημεροβραδιάζονται στα πάνελς και στις συνεντεύξεις; Μην το ψάχνεις· αυτοί οι ίδιοι, οι εκάστοτε 300 που ψηφίζουν τους νόμους που σε ταλαιπωρούν, αυτοί που σου καταστρέφουν και σου κλέβουν τη ζωή σου μέρα με τη μέρα, ώρα την ώρα. Άι σιχτίρ, αρχίδες! 

Προς το παρόν αυτά θυμάμαι, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα. Η λίστα θα συμπληρώνεται, καθώς η μνήμη θα ανακαλεί αρπαχτές που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν. Πάντως, σημειώστε ότι σε όλες τις παραπάνω "μεταρρυθμίσεις", ωφελημένοι, πέρα από το κράτος που εισπράττει τους ανάλογους φόρους, είναι οι συμπαθείς τάξεις των μεγαλεμπόρων, των νομικών και των μηχανικών. Είναι τυχαίο ότι 8 στους 10 βουλευτές ανήκουν στις παραπάνω τάξεις;

Υ.Γ.

Αν έχετε υπ' όψη σας αρπαχτές που δεν υπάρχουν στην παραπάνω λίστα, παρακλώ στείλτε μου ένα  mail, ή σχολιάστε στο παρόν άρθρο.

ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΠΕΤΡΑΔΙΑ

Χάρη στην πολύτιμη φιλία του ανεκτίμητου Χένρι Μαντσίνι, από σήμερα μπορείτε να χαρείτε στο sidebar του blog πολύτιμα πετράδια του πλανήτη να αραδιάζονται μπροστά στα μάτια σας χωρίς να πληρώσετε το παραμικρό τίμημα. Το μόνο που χρειάζεται από την πλευρά σας είναι λίγη προσοχή και πολλή αγάπη σ'αυτόν τον πανέμορφο πλανήτη που έχει να προσφέρει τις ομορφιές του σε μας και στα παιδιά μας. Τα παιδιά όλου του κόσμου!

RETROspection

Retrospection σημαίνει αναδρομή· τονισμένο το RETRO καθώς έχω αρχίσει να νοσταλγώ την προ Internet εποχή. Πράγματι, τον τελευταίο καιρό βλέπω ότι μ' έχει πάρει η μπάλα και αντί να σκέφτομαι και να δρω πραγματικά, αναλώνομαι στο διαδίκτυο, γράφοντας σε τούτο το ιστολόγιο και διαβάζοντας άλλα, χωρίς ωστόσο να κάνω κάτι ουσιαστικό, πραγματικό, υπαρκτό. Νομίζω πως εδώ και καιρό αναμασώ πλέον ειδήσεις και εικόνες που ψαρεύω από τον ίδιο τον ιστό. Βλέπω, επίσης, ότι σ' αυτό το τριπάκι έχουν μπει κι άλλοι πολλοί και, το χειρότερο, η ίδια η ενημέρωση, η πληροφορία γενικότερα, ανακυκλώνεται στο διαδίκτυο.

Τα πρακτορεία ειδήσεων δεν είναι πια πηγή πληροφοριών, παρά πληροφορούνται τα ίδια από το Google, ή το Yahoo, ή άλλες διαδικτυακές πηγές πληροφόρησης. Τι κάνουμε λοιπόν; Από πού έρχεται τελικά η πληροφορία; Υπάρχει σήμερα πρωτογενής πληροφορία, ή όλος ο κόσμος κινείται μέσα σε μια παγκόσμια πληροφοριακή "σούπα" λόγου, εικόνας και πολυμέσων; Μήπως τελικά το διαδίκτυο είναι μια μεγάλη παγίδα στην οποία ανακυκλώνεται άχρηστη, εν πολλοίς, πληροφορία; Μήπως, προϊόντος του χρόνου, η ανακύκλωση και η αλλοίωση της πληροφορίας παίρνει σιγά σιγά διαστάσεις ανεξέλεγκτες με αποτέλεσμα τη φθορά της ευθυκρισίας και τη στροφή της όποιας αντίδρασης απέναντι σε εχθρούς εικονικούς, ανύπαρκτους, άυλους; Νιώθω ότι με έναν ύπουλο τρόπο, σιγά σιγά, αδρανοποιούμαι και επαναλαμβάνομαι.

Αφορμή για τούτο το ξέσπασμα αποτέλεσε πρόσφατο άρθρο του Χένρι Μαντσίνι, στο γεμάτο ουσία χρησμολόγιο που, εδώ και λίγο καιρό, κοσμεί το διαδίκτυο. Μιλάω για το άρθρο που αναφέρεται στον (υποχρεωτικό;) εμβολιασμό απέναντι στην γρίπη των χοίρων. Πράγματι, μιλάμε ίσως για μια νέα τάξη πραγμάτων, για μια απροκάλυπτη και βάναυση υπαγωγή του ανθρώπινου είδους στην τάξη των συμπαθών ινδικών χοιριδίων. Δεν έχω πρόβλημα να γίνω ινδικό χοιρίδιο, ή ακόμη και χοίρος Ινδός, ή Τατζικιστάνος, ή οτιδήποτε άλλο. Απλώς, θέλω να το αποφασίσω εγώ και όχι κάποιος άλλος για μένα. Ως εδώ καλά. Τα υπόλοιπα όμως, και μιλάω για όλη αυτή τη φιλολογία που αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό γύρω από το εμβόλιο και το κατά πόσον είναι ασφαλές ή όχι, αυτά δεν τα γνωρίζω, ούτε μπορώ να είμαι σε θέση να ελέγξω όλο το σκουπίδι (ή όχι) που κυκλοφορεί στον ιστό τούτες τις μέρες.

Αυτό που μπορώ να δω και να δεχθώ με ασφάλεια και σιγουριά είναι οτι ο κ. Κρεμαστινός δήλωσε πως ο ίδιος δεν επιθυμεί να εμβολιαστεί, αλλά δεν φάνηκε να έχει καμία σοβαρή ένσταση για το ίδιο το εμβόλιο, όπως και ο κ. Τριχόπουλος που είπε περίπου τα ίδια. Ναι, σ' αυτούς τους δυο έχω εμπιστοσύνη και ακούω με προσοχή αυτά που θα πουν. Και η ουσία βρίσκεται ακριβώς στο αν μπορεί κάποιος να επιβάλει έναν εμβολιασμό με τον τρόπο που πάει να επιβληθεί το H1N1, και όχι στο κατά πόσο το εμβόλιο είναι ασφαλές ή όχι. Φυσικά και προτιμώ να ακούσω τους συγκεκριμένους ειδικούς επιστήμονες, τους οποίους έχω λόγους να εμπιστεύομαι από την μέχρι τώρα πορεία τους, παρά να υποστηρίζω μη εμπεριστατωμένες απόψεις τις οποίες κάποιοι άγνωστοι διασπείρουν στο διαδίκτυο.

ΣΑΧΛΑΜΑΡΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, προέβη σήμερα, Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009, στην ακόλουθη δήλωση:

(ο κιτρινισμός των παπαρολογιών είναι δικός μου)

«Η επιλογή του Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχει να κάνει -και δεν πρέπει να έχει να κάνει- με προσωπικά συναισθήματα ή με παζάρια, που μας γυρίζουν σε άλλες εποχές. Η μεγάλη παράταξή μας είναι μια και πρέπει να μείνει ενιαία και αδιαίρετη. Οι ανάγκες της κοινωνίας και της πατρίδας μας, στο παρόν και το μέλλον, επιβάλλουν πολιτικές, που δεν στέκονται απλά στα πρόσωπα. Προϋποθέτουν ενότητα, συνεννόηση, συναντίληψη, αλληλεγγύη και συλλογική εργασία.Σεβασμό στις αξίες που υπηρέτησε από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα η μεγάλη παράταξή μας, η Νέα Δημοκρατία.

Άλλωστε, όποτε αποδοκιμάστηκε ή επικρίθηκε, αυτό οφειλόταν στην απομάκρυνσή της, έστω και προσωρινά, από αυτές τις αξίες και τα ιδανικά της. Οφειλόταν στον ατομικισμό και στην αλαζονεία που επέδειξαν στελέχη της.

Ποτέ δεν κρύφτηκα σε μάχες και σε κρίσιμες ώρες. Μπορεί στο όνομα της ενότητας, να απέσυρα τη δική μου υποψηφιότητα, δεν απέσυρα όμως τα πιστεύω μου και τις απόψεις μου για το μέλλον της παράταξής μας.

Ποτέ δεν άφησα να πλανώνται αόριστα οι προσωπικές θέσεις μου και οι πολιτικές επιλογές μου. Το ίδιο κάνω και σήμερα.

Αρνούμενος την ασφάλεια της ουδετερότητας, καταθέτω την άποψή μου για την πορεία και το μέλλον του Κόμματός μας. Το μέλλον της παράταξης, που για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια υπηρετώ.

Πιστεύω, ότι η πρωτοβουλία μου, για ανάδειξη του νέου Αρχηγού από την κοινωνική βάση του Κόμματος -που βρήκε άμεση ανταπόκριση από την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Παναγιώτη Ψωμιάδη - είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα για το μέλλον.

• Για ένα δημοκρατικό και ανοικτό Κόμμα.
• Που θα ξαναφέρει πίσω πικραμένους, απογοητευμένους οπαδούς μας.
• Θα αγκαλιάσει όλους τους πολίτες.
• Ένα Κόμμα χωρίς προσωπικούς μηχανισμούς.
• Χωρίς κλειστά κυκλώματα.
• Χωρίς παρέες εξουσίας που αναπαράγουν, εδώ και πολλά χρόνια, τα ίδια αποτελέσματα και κάνουν τον πολιτικό κόσμο να φαίνεται αναξιόπιστος και αφερέγγυος.

Πιστεύω, ότι πρέπει να επιλέξουμε Αρχηγό με καθαρά πολιτικούς όρους. Με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας μας, που δοκιμάζεται σκληρά σ΄ αυτή τη γενικευόμενη παγκόσμια οικονομική θύελλα, ενώ την ίδια ώρα, ελλοχεύουν κίνδυνοι για τα εθνικά μας θέματα.

Δεν φτάνει να λέμε, ότι θα επιχειρήσουμε να περισυλλέξουμε τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας, που περιπλανώνται τώρα σε άλλους χώρους, ή κρατούν αποστάσεις από την παράταξή μας. Το μέλλον της Νέας Δημοκρατίας, δεν βρίσκεται εκεί, που λιμνάζει μια μετακινούμενη εκλογική μάζα. Βρίσκεται εκεί, που συναντώνται, συνεργάζονται και συνυπάρχουν οι δυνάμεις, που δίνουν τη μάχη για την ανάπτυξη και την προκοπή της πατρίδας μας. Και αυτές τις δυνάμεις, θέλουμε να εμπνεύσουμε.

Πρέπει όμως, να αποδείξουμε, ότι αλλάξαμε. Ότι πραγματικά αλλάξαμε. Ότι δεν τους αντιμετωπίζουμε ευκαιριακά, περιστασιακά και ως όπλο μόνο για την κατάκτηση της εξουσίας. Και σε αυτό, συμφωνώ με την Ντόρα Μπακογιάννη, που αναφέρεται στην ανάγκη να πείσουμε αυτούς που έφυγαν να ξαναγυρίσουν, με τη συμπεριφορά μας, τις επιλογές μας και την ενότητά μας.

Το κέντρο ή η κεντροδεξιά δεν είναι απλά γεωγραφικά στίγματα, γεωγραφικά σημεία, στο πολιτικό φάσμα, από το οποίο πρέπει να περάσεις για να φτάσεις στην εξουσία.

• Είναι χιλιάδες οικογένειες.
• Είναι χιλιάδες συνάνθρωποί μας.
• Εκατομμύρια άνθρωποι που περιμένουν από εμάς, ειλικρίνεια, τόλμη και κυρίως ξεκάθαρες θέσεις.

Όχι μονάχα ετικέτες και ορολογίες, που δεν έχουν καμία σημασία πλέον, ούτε και επιλύουν, σε τελευταία ανάλυση, τα προβλήματα των καιρών μας.

Είναι οφθαλμοφανές. Κάποιοι πλήγωσαν με τη συμπεριφορά και τη στάση τους, τους οπαδούς, τους προσκείμενους στη Νέα Δημοκρατία. Και τους πλήγωσαν πολύ και βαθιά. Και θεωρώ απαραίτητο να επιχειρήσουμε, με καθαρά λόγια και με σαφέστατους πολιτικούς όρους, να τους επαναφέρουμε στους κόλπους της παράταξής μας.

Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει όταν, ακόμα και σήμερα, κάποιοι αισθάνονται αμήχανα, την ώρα που μιλάμε για διεύρυνση δημοκρατικών διαδικασιών, για άνοιγμα της εκλογικής διαδικασίας και στα μέλη και στους οπαδούς και στους προσκείμενους και, πάνω από όλα, στους φίλους της Νέας Δημοκρατίας. Δεν μπορεί να γίνει με την καχυποψία ότι, θα ξαναζήσουμε τη δύναμη των προσωπικών μηχανισμών και συμπεριφορές του παρελθόντος.


Αυτές οι συμπεριφορές, μας οδήγησαν στην σημερινή μας θέση. Στην απομόνωση της Νέας Δημοκρατίας από το εκλογικό της σώμα, από την κοινωνική της βάση. Πιστεύω, ότι η επιλογή της Ντόρας Μπακογιάννη, είναι επιλογή προς αυτήν την κατεύθυνση.

• Οδηγεί σε μεγαλύτερη και ισχυρότερη συνοχή.
• Οδηγεί στη διεύρυνση και στην ενότητα.
• Οδηγεί σε παράταξη θεσμών και αρχών.
• Οδηγεί σε μια πορεία πιο μαχητική, πιο εμπνευσμένη.

Με ανοιχτό το κόμμα.

Με δημοκρατική λειτουργία των οργάνων του. Με πιο γνήσιες και ρεαλιστικές απόψεις, για την κοινωνία, την οικονομία, τα εθνικά θέματα. Για τον ίδιο τον άνθρωπο.

Για τους λόγους αυτούς στέκομαι στο πλευρό της Ντόρας Μπακογιάννη.

Στηρίζω την υποψηφιότητά της για τη θέση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Θα αγωνιστούμε μαζί για την αναγέννηση της παράταξης, ανοίγοντας το δρόμο για να κυριαρχήσει και πάλι πολιτικά και ιδεολογικά, ως η αυριανή αξιόπιστη πρόταση εξουσίας για την Νέα Ελλάδα».

Θα μπορούσε να ήταν αυτή η δήλωση του Δημήτρη Αβραμόπουλου. Απλώς άλλαξα δυο τρία ονόματα και κάποια "του" και "της" και αυτό είναι όλο. Φαίνεται πως εκεί έγκεινται όλες κι όλες οι πολιτικές διαφορές των δυο μονομάχων. Έχω άδικο;


Υ.Γ.
Επειδή δέχομαι σωρεία τηλεφωνημάτων σχετικά με τη φωτογραφία του Αντώνη Σαμαρά που ανάρτησα στο άρθρο μου "ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ", πριν ο κ. Αβραμόπουλος προβεί στις παράνω δηλώσεις, κρίνω απαραίτητο να κάνω σαφές ότι δεν είχα καμία ιδιαίτερη πληροφόρηση, ούτε κάποιο ιδιαίτερο ρεπορτάζ. Η επιλογή της εν λόγω φωτογραφίας ήταν τελείως τυχαία και μοναδικό κριτήριο της ως άνω επιλογής ήταν ο τονισμός της θέσης που εξέφρασα στο συγκεκριμένο άρθρο.

Παρεμπιπτόντως αυτά τα περί "κράτους ασθενούς", "αμυγδαλιών του Αβέρωφ" κλπ, που παραληρεί τις τελευταίες μέρες ο κ. Σαμαράς, κάτι μου θύμισαν βρε παιδιά, κάτι σαν αυτό…

ΔΗΜΟΣΙΑ ΘΕΑ

Αν έχετε βαρεθεί να ακούτε ατέλειωτες μπούρδες και παπαρολογίες από πολιτικούς και δημοσιογράφους, με ένα κλικ πάνω στη φωτογραφία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble κατεβάστε παρουσίαση διαφανειών που θα σας ταξιδέψουν στις ομορφιές του σύμπαντος.

ΧΜ, ευχαριστώ

ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Μετά το πρόσφατο συνέδριο της Ν.Δ. και ύστερα από προσεκτική ακρόαση και μελέτη των λόγων που εκφώνησαν διάφοροι αγορητές, έχω να προτείνω τη δημιουργία συλλόγου Ανώνυμων Πολιτικών για τη σωτηρία όλων αυτών που μπουρδολογούν και παπαρολογούν ασταμάτητα θέτοντας σε κίνδυνο την ηρεμία, την υγεία, την αυτοτέλεια, την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας γενικότερα. Δεν είναι άσχημη ιδέα, αν αναλογιστεί κανείς τους αμέτρητους αλκοολικούς που βρήκαν σωτηρία σε αντίστοιχους συλλόγους, ή τους αντίστοιχους ναρκομανείς που πολέμησαν το πάθος τους εξομολογούμενοι μεταξύ τους τα προβλήματα τόσο τα δικά τους όσο και αυτά που δημιουργούν οι άλλοι στους ίδιους, αλλά προπαντός τα προβλήματα που δημιουργούν οι ίδιοι με τη στάση τους στο κοινωνικό σύνολο. Απ' όσο γνωρίζω υπάρχουν Ανώνυμοι Παχύσαρκοι, Ανώνυμοι Μελαγχολικοί κλπ. Εφόσον πλέον είναι σαφές σε κάθε νουνεχή άνθρωπο ότι η πολιτική ως επάγγελμα είναι ασθένεια και μάλιστα σοβαρή, πιστεύω ότι όλοι πρέπει να βοηθήσουμε στη θεραπεία όλων αυτών οι οποίοι έχουν πέσει θύματα μιας τόσο σοβαρής πάθησης που φαίνεται να έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας και αποτελεί τη μάστιγα της εποχής μας. Ας βοηθήσουμε όλοι για τη σωτηρία των συνανθρώπων μας επαγγελματιών πολιτικών, και κατ' επέκταση και ημών των ιδίων.

Γιατί οι γύφτισσες τρελαίνονται για παγωμένο τσάι;



Γιατί γράφει "Είσαι Τεά"!

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

ΑΛΛ' ΑΜΠΝΤ' ΑΛΑ!

Ο Αμπντάλα Αμπντάλα απέσυρε την υποψηφιότητά του, οπότε μένει ένας και μοναδικός υποψήφιος, ο τωρινός πρόεδρος της χώρας Χαμίντ Καρζάι και οδεύουμε ολοταχώς για εκ–λογική παρωδία. Ο Αμπντάλας είναι οφθαλμίατρος, οπότε κάτι πρέπει να "είδε" στο εκλογικό παρασκήνιο, κάτι που δεν είχε δει όταν δήλωνε γιατί και πώς αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα. Εξάλλου, ο Αμπντάλας έχει μητέρα Τατζικιστάνα, επομένως πιθανόν να οσμίστηκε κάποιο εκλογικό τζατζίκι με μπόλικο σκόρδο. Ο πατέρας του, άλλωστε, είναι Παστούν και ίσως να του σφύριξε κάποιος ότι ο γιός του θα τα βρει παστούνια. Μπορεί, ακόμη, το "μπλε κύμα" που ξεσήκωσε κατά την προεκλογική του εκστρατεία να ήταν τελικά μπλε χύμα καπέλα και μπλουζάκια.

Γεγονός πάντως είναι ότι τη χώρα αυτή την πήραν παρτούζα πρώην ΕΣΣΔ και νυν ΗΠΑ, επιδιδόμενες σε τρελά όργια με σκληρά οπιούχα, εμπόριο όπλων, τρομ(π)οκρατία και τα λοιπά και Ταλιμπάν. Βέβαια, το Αφ(γ)ανιστάν δεν είναι η πρώτη παρθένα που διέφθειραν οι εν λόγω μαστρωποί και νταβατζήδες. Πολλές γριές πουτάνες που σήμερα ζητιανεύουν ένα κομμάτι ψωμί, ξεκίνησαν την "καριέρα" τους με την αμέριστη βοήθεια των μαστροπών του ελέους (βλ. Ελλάδα, σχέδιο Μάρσαλ, Κορέα, Βιετνάμ, Χιλή, Λίβανος, Πολωνία, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Τουρκία, Ιράν κλπ). Πάντως είναι σίγουρο ότι οι μόνοι που πιθανόν να γνωρίζουν τι ακριβώς παίζεται σήμερα στα καπούλια της Καμπούλ είναι οι αναλυτές που παίζουν ήσυχα το σκάκι τους στο χλιδάτο φουαγιέ του παγκόσμιου μπουρδέλου, αλλά μάλλον κι αυτοί τα έχουν χαμένα. Όπως είχε πει πολύ σωστά ο καθηγητής Βασίλης Φίλιας, "οι Ταλιμπάν είναι οι Φραγκεστάιν που δημιούργησαν οι Αμερικανοί για να χτυπήσουν τους Σοβιετικούς, και τώρα δεν μπορούν να τους συμμαζέψουν!"

ΚΑΡΑΜΑΝΛΑΚΙΕΣ!

"…Να ξέρετε, όμως, ότι τον νέο Πρόεδρο του Κόμματος θα τον στηρίξουμε όλοι. Και όποιος δεν τον στηρίξει θα έχει να κάνει μαζί μου!"

Μωρ' τι μας λες; Ποιός είσαι; Σιγά τα αίματα. Δηλαδή τι ακριβώς θα κάνεις; Θα δείρεις τους αντιφρονούντες; Κι αν είναι κανένας πιο "ψωμωμένος" από σένα; Τι θα κάνεις τότε, θα το βάλεις στα πόδια; Ρε, κοίτα κάτι μαγκίτες που μας κυβερνάγανε έξι χρόνια! Δεν έκανες ρε καμιά τέτοια μαγκιά στους Αλμούνιδες και στους Βαρόζους να μη μας έχουν κλασμένους τόσα χρόνια; Δεν πήγαινες να τα κάνεις αυτά τα καραγκιοζλίκια στους Τουρκαλάδες που μας παίζουν σαν το σκύλο με τη γάτα και σκοτώνονται τζάμπα οι Ηλιάκηδες κι οι Καραθανάσηδες κι όλα τα παλληκάρια που, την ώρα που εσείς μαλλιοτραβιέστε σαν κατίνες, φυλάνε Θερμοπύλες;

Δεν πας να κάνεις κανά τέτοιο νταηλίκι στους Σκοπιανούς να μην μας πρήζουν άλλο τ' αρχίδια οι άλλοι οι νταήδες απ'το ΛΑΟΣ; Δεν κοίταγες να συμμαζέψεις κάτι Βουλγαράκηδες και κάτι Μαρκογιαννάκηδες μπας και γλίτωνε και το παιδί που πήγε άδικα πριν ακόμη γνωρίσει τη ζωή; Σκέφτηκες μήπως οι Κορκονιάδες και οι Σαρλιώτηδες είχαν τα ίδια μυαλά και τράβηξαν πιστόλια γιατί όποιος δεν τους γουστάριζε "θα είχε να κάνει μαζί τους"; Άντε αγόρι μου, πάνε να χλαπακιάσεις κανένα σουβλάκι, να δεις και λίγο τηλεόραση και να κάνεις νανάκια κι άσε τη Ντόρα και τον Αβραμόπουλο να παίζουν τις πιτσικουλιές με τους Σαμαράδες και τους Ζορό και τους Μανώληδες και τους Τραγάκηδες και τους Ρουσο–πουλέους. Άιντε, Τομπούλογλου!

Υ.Γ.

Στη φωτό παλαιότερο ενσταντανέ του πρώην πορδηπουργού (βλ. και σχετικό σχόλιο από chrismos).