Κυριακή 18 Απριλίου 2010


Δυο φίλοι, που είχαν χρόνια να βρεθούν, τα πίνουν μέχρι αργά σ' ένα μπαράκι. Φεύγοντας λέει ο ένας:

-Έλα σπίτι να κοιμηθείς· πού να τρέχεις τώρα στην άλλη άκρη.
- Δεν έχεις κι άδικο, λέει ο άλλος. Πάμε…

Φτάνουν στο σπίτι, οπότε ο ιδιοκτήτης ρωτάει τον φιλοξενούμενο:

-Θες να κοιμηθείς επάνω, με το μωρό, ή να σου στρώσω εδώ στον καναπέ;
-Εδώ, μωρέ, στον καναπέ, λέει ο άλλος. Να μη σας αναστατώνω βραδιάτικα.

Ξυπνάει το πρωί και βλέπει μια θεογκόμενα με μπέιμπι ντολ να κάνει καφέ.

-Καλημέρα, του λέει η θεογκόμενα.
-Καλημέρα, λέει κι αυτός γλαρωμένος. Ποιά είστε εσείς, αν επιτρέπετε;
-Δεν έχει σημασία ποια είμαι, για τους φίλους είμαι «το μωρό». Εσείς;
-Εγώ είμαι ο μαλάκας που κοιμήθηκα στον καναπέ…

[Από τον «ξάδελφο Λέων» του Θέμου]

2 σχόλια:

  1. Βρε ΕΚΑΒ λοστών! Που ίσου να'χα μένος;
    Την άνοιξη την τε λυώσαμε και η άνοιξτον έγινε αντίκα... Επιτέλους έπρεπε να την αντίκα τα στύσεις με κα'να "μωρό" επί του κα'να πέος.
    Τότε έλυωσες το "μωρό";
    Καίτη εκρηκτικό "μωρό"! Μπουρλότο σκέτο, μουσκέτο εμπροσθογεμές! (...με τάση χωρήσεως)
    Άντε, καλή ε Πάνε κίνηση!
    Σκύψτε-εν-blog-χυμένοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάνο, πάνω που πάνω-πάνω σε μια Άννα άρτυση Άννα ρωτιό-μουνα πού-συ-χάθηκες (pussy χάθηκες ή πού σιχάθηκες), εμ φαλλοίστηκες! Και μας έκανες περί φανούς με τη φωτογραφία της Ελλάδας. Γιατί είναι τραβηγμένη από τόσο κοντά (κώλοι τα σχεδόν) και δεν φαίνεται το ΔΝΤ από πίσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή