ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ;

Πολιτικός είναι ένας άνθρωπος που έχει πείσει τον εαυτό του ότι πιάνει έναν παρά παραπάνω από όλους εμάς τους «απλούς πολίτες», αλλά έχει και το ταλέντο να πείσει και αρκετούς άλλους γι αυτό. Έτσι λοιπόν ακούμε σήμερα τον κ. Καστανίδη να κόπτεται περί κάθαρσης, τον κ. Κακλαμάνη (τον Απόστολο, ο άλλος είναι φαιδρό πρόσωπο) να κόπτεται περί προσπαθείας που έκανε για το καλό του τόπου από τότε που ήταν δέκα χρονών και περί φασισμού των πολιτών που θεωρούν όλους τους πολιτικούς κλέφτες και ανίκανους, τον κ. Παπουτσή να κόπτεται για τα δικαιώματα του λαού, τον κ. Λοβέρδο να μας εξηγεί γιατί τα λεφτά που μας κρατούσαν επί σειρά ετών δεν φτάνουν για να πάρουμε σύνταξη, τον κ. Παναγιωτόπουλο -μετά συγχωρήσεως- να κόπτεται περί συντάγματος και μη επιμήκυνσης του χρόνου παραγραφής των αδικημάτων, τον πολύ κ. Νεράντζη να κόπτεται περί των αρχών του δικαίου αμολώντας ένα σκασμό νομικά τσιτάτα και λατινικές αρλούμπες, τον κ. Μαρκογιαννάκη να προαναγγέλλει, δίκην Καλαβρέζου αρχιμαφιόζου, σεισμούς 30 ρίχτερ έτσι και τολμήσει να του τη βγει κανείς για το συμφοράι (C4I) και, τέλος πάντων, αυτός ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Δε μου λέτε, ρε μάγκες. Όλο αυτό το μπάχαλο που έχετε νομοθετήσει επί 30 και πλέον συναπτά έτη ποιος διάολος το εμπνεύστηκε, το συνέγραψε και το ψήφισε στη βουλή των Ελλήνων; Μήπως εγώ; Μήπως η μάνα μου; Μήπως ο θυρωρός της πολυκατοικίας μου; Ή μήπως ο μπακάλης της γειτονιάς μου; Μπας και τις χιλιάδες αρλούμπες που έχετε νομοθετήσει, ώστε να μην μπορεί κανείς να ξέρει γιατί παίρνει το μισθό που παίρνει, ή να μη ξέρει τι σύνταξη θα πάρει, από πού και πότε, ή να μην γνωρίζει το κράτος ποιος έχει ποιο ακίνητο, πόσα είναι τα ακίνητα, πόσα είναι τα αυτοκίνητα, πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, πόσα απίδια παίρνει ο σάκος και πόσα αρχίδια χωράνε στην ελληνική βουλή, μήπως όλα αυτά εγώ τα έκανα σαν τα μούτρα σας; Βρε άι στο διάολο λέω εγώ, που δεν έχει ένας από σας την τσίπα να παραιτηθεί, έτσι γιατί όλα αυτά τα χρόνια που το χρήμα εισέρρευσε πακτωλός και όχι απλά δεν έπιασε τόπο, αλλά εκεί που μας χρωστάγανε μας παίρνουν και το βόδι; Εμ, από βόδια τι να περιμέναμε;

Θα ήταν και παράξενο να σηκωνόταν κάποιος από σας όλους και να 'λεγε: Συγγνώμη, παιδιά, δεν ξέρω πού έφταιξα, αλλά κάπου θα έφταιξα κι εγώ, δεν μπορεί, όλα αυτά τα σκατά δεν ήρθαν μοναχά τους, κάποιοι τα έφεραν· και μέσα σ' αυτούς τους κάποιους ήμουν κι εγώ, άρα παραιτούμαι και θέτω τον εαυτό μου στην κρίση του λαού και στη διάθεση της δικαιοσύνης. Μπα, πού τέτοια ευαισθησία. Μόνο θίχτηκε ο άλλος ο αρχίδης ο Τσούκαλης του ΣΥΡΙΖΑ που είπαν κάποιοι να μειώσουν τους μισθούς των βουλευτών. Δικαίως, είπε, παίρνουν αυτά που παίρνουν οι βουλευτές· γιατί, λέει, οι βουλευτές παίρνουν αποφάσεις. Λοιπόν, φιλαράκι, στ' αρχίδια μου αν παίρνεις αποφάσεις, αυτό που με νοιάζει είναι αν οι αποφάσεις σου είναι για το καλό μου, κι όλες αυτές οι αποφάσεις που πήρες εσύ κι οι όμοιοί σου όλα αυτά τα χρόνια ήταν ολέθριες για μένα και τα παιδιά μου και τα παιδιά όλου του κόσμου. Όλου του κόσμου; Όχι ακριβώς, τα δικά σας τα παιδιά τα εξασφαλίσατε, των κώλο σας τον φυλάξατε ως κόρην οφθαλμού, τον δικό μας βρήκατε πρόχειρο να ξεδώσετε τις άγριες ορέξεις σας, την ξιπασιά σας, την ανοησία σας και τον νεοπλουτισμό σας. Αι, στο διάολο, λοιπόν και στον αγύριστο!