ΜΠΑΧΑΛΟ ΜΕ ΒΟΥΛΑ

Έχω πει πολλές φορές ότι το μπάχαλο των τελευταίων 35 χρόνων δεν διορθώνεται με περικοπές. Πρέπει να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές, κοινώς να αλλάξει άρδην το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει το δημόσιο τομέα. Αν δεν αλλάξει η νομοθεσία που γέννησε την κρίση, δεν πρόκειται να αλλάξει απολύτως τίποτα, καθώς ο δημόσιος τομέας με τους νόμους που τον διέπουν αυτή τη στιγμή μοιάζει με το πιθάρι των Δαναΐδων, όπου όσα λεφτά και να ρίξει κανείς θα εξαφανίζονται στις άπειρες τρύπες που δημιουργεί η νοσηρή σχετική νομοθεσία. Για του λόγου το αληθές, παραθέτω αυτούσιο (sic) απόσπασμα από το νέο φορολογικό νόμο 3842/2010 που αφορά, μεταξύ άλλων, και στο Φ.Μ.Υ. υπαλλήλων και συνταξιούχων του δημοσίου τομέα. Ο νόμος ήρθε στα χέρια μου για να εφαρμόσω τις σχετικές αλλαγές στα προγράμματα μισθοδοσίας τα οποία συντηρώ στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Πέρα από το γεγονός ότι είναι ο δεύτερος σχετικός νόμος για το 2010 (είχα ήδη αλλάξει τα προγράμματα πριν από δύο μήνες), θεωρώ ότι πρόκειται για αντιπροσωπευτικότατο δείγμα της καφρίλας και της ανοησίας του νομοθέτη, κοινώς της ποιότητας των τριακοσίων που διατείνονται ότι «είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ή χώρα» [sic, Χρήστος Παπουτσής, εκμπομπή "ΑΝΑΤΡΟΠΗ", Δευτέρα, 31 Μαΐου 2010]:

Β.       ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΦΟΡΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ  ΣΤΟΥΣ  ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΟ, ΕΦΟΣΟΝ Η ΣΧΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.

           Στους αμειβόμενους με ημερομίσθιο, οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες ορισμένου χρόνου, αλλά διάρκειας μικρότερης από ένα έτος, το ποσό της παρακράτησης υπολογίζεται με την εφαρμογή συντελεστή στο ακαθάριστο ποσό του ημερομισθίου, ο οποίος ορίζεται σε τρία τοις εκατό (3%) στο σύνολο του ημερομισθίου πάνω από  το ποσό που ορίζεται από τις διατάξεις της περ. β’ της παρ. 1 άρθρου 57 ν. 2238/1994. Συνεπώς, αν το ακαθάριστο ποσό του ημερομισθίου είναι μικρότερο από το ανωτέρω προβλεπόμενο ποσό δεν θα γίνεται  παρακράτηση του φόρου.

           Τονίζεται ότι, αν στον ημερομίσθιο εργάτη καταβάλλονται και πρόσθετες αμοιβές (π.χ. υπερωρίες, επίδομα παραγωγής κτλ.), ο ανωτέρω συντελεστής παρακράτησης θα υπολογίζεται με βάση το ποσό του μέσου ημερομισθίου της περιόδου που καταβάλλονται οι πρόσθετες αμοιβές.

Αν έχετε το Θεό σας, ρε ανόητοι και ξιπασμένοι τσαρλατάνοι της πολιτικής και της ημιμάθειας! Ρε ποιος λογικός άνθρωπος βγάζει άκρη απ' τις αρλούμπες που αραδιάζετε στα νομοσχέδια που γεννάνε τα αρρωστημένα μυαλά σας και οι γραβατωμένοι αλήτες που παρασιτούν στα γραφεία σας και στις πολιτικές σας γιάφκες της αρπαχτής και του ρουσφετιού; Και να φανταστεί κανείς ότι μιλάμε για κάτι απλό: φορολόγηση μισθωτών υπηρεσιών. Διάλεξα επίτηδες ένα πολύ μικρό εδάφιο του σχετικού νόμου, που αφορά σε μια αρκετά συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων. Ειδικά για το Δ.Θ. οι εργαζόμενοι που εμπίπτουν στο παραπάνω εδάφιο είναι οι «οκταμηνίτες» και οι «ενδεκάμηνοι» μερικής απασχόλησης (άααααλλο μεγάλο μπάχαλο), τους οποίους καλούμαστε τώρα να τους παρακρατήσουμε Φ.Μ.Υ. σύμφωνα με τις παραπάνω παπαριές. Σκέψου τι γίνεται στον «Καλλικράτη» και στους υπόλοιπους «πυλώνες της ανάπτυξης» [sic, Γιάννης Ραγκούσης, εισήγηση στη βουλή] που οραματίζονται οι εκλεκτοί της Ελλάδας, όχι της Ελλάδας του Πλάτωνα, του Ευκλείδη, του Αριστοτέλη, του Νανόπουλου, του Αξελού και του Γιανναρά, αλλά η ελλάδα της Μυκόνου, της πισίνας, των τζιπ, του Κούγια, του Κορκονέα, του ΠΑΟΚ, του ευρωμπάσκετ, του Χατζηνικολάου, του Ψινάκη, του Θέμου και της Ρούλας Κορομηλά.

Υ.Γ.
Πάνω από 500.000 φορολογικές υποθέσεις εκκρεμούν σήμερα στα διοικητικά δικαστήρια της χώρας και ο αριθμός αυξάνει καθημερινά με ραγδαίους ρυθμούς. Αν κάνουμε την απίθανη υπόθεση ότι τελεσιδικούν 100 υποθέσεις την ημέρα και δεν προστίθενται νέες, θέλουμε, χμ, χμ, 5.000 ημέρες για να συνέλθουμε, δηλαδή, χμ, χμ, περίπου 14 χρόνια. Με προσγειωμένες εκτιμήσεις, η κατάσταση θα εξομαλυνθεί περίπου σε 3 χιλιετίες.