ΤΟ ΝΗΜΥΜΑ ΤΗΣ ΚΛΑΠΗΣ

Συγγνώμη, αλλά νιώθω λίγο μπερδεμένος, μάλλον θα το έχετε καταλάβει. Πάντως, χωρίς να μπω στον κόπο να ερμηνεύσω κι εγώ τα περιεχόμενα μιας μισογεμάτης-μισοάδειας κάλπης -τι νόημα θα είχε άλλωστε, όλες οι ερμηνείες είναι ευπρόσδεκτες, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, που, λίγο ως πολύ, εναλλάσσονται με τις πολιτικές τους τα τελευταία 35 χρόνια στην τέταρτη ελληνική δημοκρατία (δεν είμαι σίγουρος αν είναι τέταρτη, ούτε καν αν μπορεί να λέγεται δημοκρατία ένα σύστημα που αποτυπώνει την αντιπροσώπευση των πολιτών στη βουλή με μη αναλογικά εκλογικά συστήματα). Είμαι σίγουρος πια ότι έχουμε να κάνουμε με οργανωμένες συμμορίες οι οποίες αυτοαποκαλούνται πολιτικά κόμματα και με πρόσχημα τις δημοκρατικές εκλογές, διαμορφώνουν με νόμους ένα σκηνικό όπου μπορούν να συμβαίνουν τα εξής:

• Άνθρωποι με μικρομεσαία οικονομική επιφάνεια αποχωρούν από την πολιτική έχοντας αποθησαυρίσει τεράστια χρηματικά ποσά σε τράπεζες της Ελβετίας.
• Ενώ οι υγιείς επιχειρήσεις κλείνουν και οι πραγματικοί άνεργοι υπερβαίνουν το 20%, υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι και λειτουργοί που «καθαρίζουν» από 3.000 έως και πάνω από 10.000€ το μήνα.
• Ενώ η παιδεία και η υγεία είναι δημόσια αγαθά, το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων των πολιτών εξανεμίζεται τόσο στην εξασφάλιση της εκπαίδευσης των παιδιών, όσο και στη διασφάλιση της υγείας.
• Άνθρωποι που αγόρασαν 16.000.000 άχρηστα εμβόλια γρίπης με χρήματα του ελληνικού λαού, αντί να βρίσκονται στις φυλακές και να δημεύονται οι περιουσίες τους, εμφανίζονται απαστράπτοντες στα κανάλια των υπονόμων των ΜΜΕ και μας εξηγούν γιατί πρέπει να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους.
• Πολιτικοί που προέτρεψαν τον κόσμο να καταθέσει τα χρήματά του στη ΧΑΑβούζα του χρηματιστηρίου ζουν και βασιλεύουν και απολαμβάνουν τιμές πρωθυπουργών και πρώην υπουργών. Αν, μάλιστα, κάποιος τολμήσει να αρθρώσει καταγγελτικό λόγο εναντίον τους, ενδύονται το αυστηρό ακαδημαϊκό καθηγητικό ύφος τους και μας μαλώνουν απειλώντας μας με μηνύσεις και αγωγές γιατί τάχα σπιλώνεται το όνομα και η υπόληψή τους.
• Ενώ ο πολύτεκνος αποκτά σκανδαλώδη προνόμια, ο ταλαίπωρος που δεν μπορεί να κάνει παιδιά, σαν να μην του φτάνει το πρόβλημά του, εξοβελίζεται εις το πυρ το εξώτερον. Σου λέει, αυτόν θα κοιτάξουμε, ή τον άλλο που θα μας δώσει και 5-6 ψήφους παραπάνω; Κούνια που σας κούναγε…
• Το διδακτικό προσωπικό των ανώτερων και ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στελεχώνεται σε ποσοστό 80% από τακτικούς καθηγητές, περίπου 10% αναπληρωτές και επίκουρους καθηγητές και 10% λέκτορες. Μήπως, κκ. βουλευτές, θα έπρεπε να είναι κάπως ανάποδα αυτά τα ποσοστά; Μήπως η πρεμούρα σας να εξασφαλίσετε παχυλούς μισθούς στους εαυτούς σας και στους κολλητούς σας δυναμίτισε τα ήδη σαθρά θεμέλια των ΤΕΙ και των ΑΕΙ; 
• Ένα πρόσωπο που συγκεντρώνει το 49% της εκτίμησης των πολιτών, πιθανόν να παρίσταται ως απλός σύμβουλος σε δημοτικό ή περιφερειακό συμβούλιο στο οποίο  θα προεδρεύει πρόσωπο που έχει συγκεντρώσει αρχικά το 25% των ψήφων.
• Ενώ η αποτύπωση των ψήφων στις βουλευτικές εκλογές μπορεί να δείχνει συγκεκριμένες αναλογίες στις προτιμήσεις των εκλογέων, τα έδρανα της βουλής να παρουσιάζουν τελείως αλλοιωμένη εικόνα.

Δεν θα συνεχίσω, φυσικά, γιατί δεν φτάνουν τρία διαδίκτυα για να υμνήσει κανείς τα κατορθώματα των αρίστων. Ίσως κάποιοι πολιτικοί φωστήρες, σε στιλ Μιλτιάδη Παπαϊωάννου και Πάνου Παναγιωτόπουλου, βιαστούν να διαρρήξουν τα ιμάτιά τους εκσφεδονίζοντας για μια ακόμη φορά τις γνωστές κορώνες τους περί αποδυναμωμένων κυβερνήσεων και αδυναμίας εφαρμογής μιας οποιασδήποτε πολιτικής, εφόσον εφαρμοστεί η απλή αναλογική αντιπροσωπευτική δημοκρατία, αλλά έχω να απαντήσω τα εξής:

• Το πού οδήγησαν τη χώρα μας οι παντοδύναμες κυβερνήσεις φαίνεται πλέον περίτρανα στο γενικό μπάχαλο που δημιούργησαν οι λαϊκίστικες πολιτικές που εφαρμόστηκαν συστηματικά και απρόσκοπτα κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης.
• Αν οι περιφερειάρχες είναι «τοπικοί κυβερνήτες» και τα περιφερειακά συμβούλια είναι «τοπικές κυβερνήσεις», όπως διατείνονται οι υπέρμαχοι του Κα(β)λικράτη, και εφόσον ισχύουν αυτές οι αρλούμπες που τσαμπουνάτε περί ενισχυμένης αναλογικής, τότε γιατί να μην εφαρμόζεται και στις περιφερειακές εκλογές κάποιας μορφής ενισχυ(σ)μένη αναλογική;

Στο κουκλοθέταρο της επόμενης Κυριακής θα διαμορφωθεί το νέο Χαλλικρατικό σκηνικό μέσω του οποίου θα πορευτούμε, όπως πάνε οι στραβοί στον Άδη, στην ολοκλήρωση της μπαχαλοποίησης των πάντων και στην αναπόφευκτη πτώχευση· τα νούμερα μιλάν από μόνα τους. Ο μόνος λόγος που γίνονται αυτές οι εκλογές είναι για να μας ρίξουν στο τέλος και αυτήν την ευθύνη, ότι δηλαδή εμείς, ο λαός, έχουμε, στο κάτω κάτω, τον τελευταίο λόγο. Ο χοντρός το είπε ξεκάθαρα: μαζί τα φάγαμε, μη φωνάζετε. Να λοιπόν πώς εξηγείται η τεράστια αποχή της νεολαίας, καθώς κανένας νέος δεν έχει τη διάθεση να βρεθεί, πριν καν αρχίσει τον ενήλικο βίο του, φορτωμένος με ευθύνες που σε καμία περίπτωση δεν του αναλογούν. Αυτό είναι, πιστεύω, το ηχηρό μήνυμα των εκλογών που, όσο το κομματικοδίαιτο πελατειακό σύστημα δείχνει τη σαπίλα του και τη διαφθορά του, τόσο απλώνεται και δυναμώνει τα τελευταία χρόνια. Στείρα αντιμετώπιση, θα μου πείτε, αλλά έντιμη θα αντιτείνω εγώ.