Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

υπό εχεμύθειαν…


Η Σοφία Σπανούδη, η φημισμένη μουσικολόγος και μουσικοκριτικός, ήταν πολύ ογκώδης προς όλες τις κατευθύνσεις. Καταγόταν από την Πόλη και με τον συντοπίτη της, τον Απόστολο Μελαχρινό, είχαν στενή φιλία.

Ο άντρας τής Σπανούδη ήταν το αντίθετο της γυναίκας του σε καμωσιά. Κοντός, αδυνατούλης, "μισό μερδικό", όπως έλεγε ο Μελαχρινός.

-Μια μέρα, διηγόταν ο Μελαχρινός, ήρθαν και μου 'παν πως ο Σπανούδης χώρισε τη γυναίκα του "από τραπέζης και κοίτης"…
-Δηλαδή, τους λέω, "χώρισε από τραπέζης και κήτους".

1 σχόλιο:

  1. Αν είχα τη νιώτη του Μπάμπι, στο Λεξικό μου, θα έφκιανα(sic) λήμμα με τίτλο:
    Χιουμοριστικές παρηχήσεις.
    (μετά θα έδινα την παραπάνω "ατάκα" κοίτης-κήτους, ως χαρακτηριστικό παράδειγμα και θα σχολίαζα:)
    "Από τας πλέον ευστόχους και ευφυώς ευρηματικάς του είδους, ως εκ συνειρμού επάγουσα εις νέαν υπαρκτήν λεκτικήν έννοιαν, μη χρήζουσαν λεξοπλαστικής υποβοηθείας διά την εξαγωγήν του υπονοουμένου νοηματικού συμπεράσματος"
    (Φυσικά, θα ήταν φοβερή μαλακία, αλλά ΕΤΣΙ θα έφκιανα!…)
    Χωρίς να υποκρίνομαι, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή