Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΜΙΚΗ…

Θαρρώ ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι από τα μεγαλύτερα κεφάλαια τούτης της έρημης πια χώρας, αλλά δεν μπορώ να κρατήσω τη σοβαρότητά μου βλέποντας το Γιώργο Μητσικώστα στο βίνετο που ακολουθεί:

1 σχόλιο:

  1. Πολύ γέλιο! Ο Μητσικώστας είναι χαρισματικός μίμος. Μίμος-θεού δωράκι. Και μάλιστα, χωρίς διόλου να γελοιοποιεί τον πραγματικά μεγάλο συνθέτη, όπως ο κάνει ίδιος ο Μίκης για τον εαυτό του, όταν αφήνει αυτό που ξέρει να κάνει ΤΕΛΕΙΑ και καταπιάνεται με την πολιτική. Ποιός ξεχνάει την -έστω και- άνευ χαρτοφυλακείου υπουργία του επί Μητσοτάκη(μετα συγχωρήσεως, άγιες μέρες που 'ρχονται…); Και αναφέρομαι στην εκπομπή "Στα Άκρα", όπου ο Μίκης αυτοαναλύεται και αυτοεκτίθεται, αφού μας θυμίζει το βουτυρομπεμπέ, που έτσι και του βάλεις μόνο μία κουταλιά ζάχαρη, αντί για δύο, μέσα στο γάλα του, ξυνίζει τα μούτρα και δεν το πίνει! Άσε που διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στην οργάνωση του παράνομου (επί χούντας) αντιστασιακού κινήματος στην Ελλάδα (μήπως και του παγκόσμιου;;;), την στιγμή που, ενώ ο ίδιος απλά βρισκόταν σε κατ' οίκον περιορισμό, άλλοι σάπιζαν, άλλοι έμεναν ανάπηροι και άλλοι πέθαιναν από τα βασανιστήρια! Και δεν τού 'φταναν τόσα προβλήματα, να 'χει και το κομμουνιστικό κόμμα (το ελληνικό, το γαλλικό, το ιταλικό κ.ά.) να κρέμονται απ' τα χείλη του, στο στυλ: "κ. Μίκη, τι πρέπει να κάνουμε;"

    οκ. Το κόβω γιατί συγχίστηκα και για να μην μου στείλει ο Κύριος κανένα εγκεφαλικό και ξεμωραθώ (κι εγώ) εντελώς…
    Ας μην ξεχνάμε πως "Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι", όπως έλεγε και ο Μίκη Μάους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή