«Πρόκειται ας πούμε περί -χμ- ληστείας, φιλ απ δι σακ βουαγιάζ», είπε με σπασμένα ελληνικά ο αρχηγός τους. Μετά τον μικροπανικό που δημιουργήθηκε στην αρχή, τώρα δεν ακουγόταν παρά ο θόρυβος που έκαναν τα χρήματα γλιστρώντας στους σάκκους.
-Έι γιού γουίθ δι γέλοου μπερτ, αϊ σεντ έβριμπόντι ντάουν, αντερστέντ! ε;
μίλησε πάλι με τα σπασμένα του ελληνικά ο αρχισυμμορίτης.Ο Άστον ακίνητος σαν άγαλμα, με ανοιχτά τα σκέλη κοιτούσε τον μασκοφόρο κατ' ευθείαν στο σταυρό.
-Κουφός είσαι ή πλάκα μας κάνεις; ούρλιαξε φτύνοντας συγχρόνως ο πρωτομασκοφόρος και έστρεψε κατά πάνω του το φλογοβόλο. Όλοι κοιτούσαν αυτό το απίστευτο θέαμα. Νεκρική σιγή απλώθηκε, οι ταμίες σταμάτησαν να γεμίζουν, άρχισε να κάνει την εμφάνισή του κρύος ιδρώτας. Ένα μειδίαμα σχηματίστηκε στα αλαβάστρινα χείλη τού ανυπέρβλητου, που όπως πάντα έπαιρνε τις αποφάσεις του ΑΜΕΣΩΣ.
«Ε, λοιπόν αυτή η τράπεζα έχει τέλεια ηχητική μόνωση, παρ' όλη την κίνηση έξω…» συλλογίστηκε ο «ευεργέτης». Ο ακατάβλητος κοίταξε το ρολόι, «χμ, 07.55' και 20''» σκέφτηκε. Γύρισε προς το ληστή:
-Παράνομε, μάζεψε το προσωπικό σου και φευγάτε γιατί δεν έχω όρεξη για βίες. Διαφορετικά θα αναγκαστώ να σκοτώσω τρεις από σας, να τραυματίσω άλλους τρεις στο δεξί πόδι και έναν στο μάγουλο.
Οι ληστές αντάλλαξαν έκπληκτες ματιές, έστρεψαν τις κάννες των όπλων τους πάνω στον «τρελλό». Ξαφνικά ο αρχηγός τους ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια, γέλασαν όλοι μαζί. Ήσαν αδίστακτοι. Όμως… Όμως εάν ήξευρον, θα εδίσταζον. Τρεις από δαύτους άφησαν, που λένε καμιά φορά, τη ζωή εντελώς ξαφνικά. Άλλοι τρεις, δεν θα είχαν και πολλή όρεξη για γέλια. Και άλλος ένας, όταν μετά από πολύ καιρό θα γελούσε, θα ήταν ένα γέλιο παραμορφωμένο. Το ρολόι έδειχνε 07.56' ακριβώς. Διέσχισε με μεγάλες συμμετρικές δρασκελιές τη γιομάτη με έκπληκτους ανθρώπους αίθουσα.Ό,τι και να πει κανείς θα είναι λίγο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου