Ο Άστον ξύπνησε μέσα σε γυναικείες φωνές και βλαστήμιες. Ήταν η γραμματέας του η Έλεν Γουήβς.
-Πάλι εδώ κοιμήθηκες ρε συ.
-Πάλι εδώ κοιμήθηκες ρε συ.
-Είχα πολύ δουλειά εχθές, τι ώρα είναι καλέ;
-Οκτώ και μισή.
-Ανάθεμα, σε μισή ώρα πρέπει να είμαι στο γραφείο του Μπεν Κλάρκνεϋ.
Με αυτόματες κινήσεις βρέθηκε κοντά στην πόρτα, πέταξε την μπεζ τρενσκότ στους γυμνασμένους του ώμους και βγήκε με δρασκελισμούς που θα ζήλευε και ο Άντυ Ουίλλιαμς. Σε λίγο βρέθηκε να οδηγάει την μαύρη Μπουίκ στην παραλιακή λεωφόρο.

Ο τρόπος που πλησίαζε το μπεζ αυτοκίνητο δεν ήταν πολύ πρωτότυπος αλλά πολύ αποτελεσματικός, σύρθηκε με ταχύτητα και ακρίβεια δίπλα στις ρόδες ενός φορτηγού Φορντ που ήταν εκεί. Είχε ακόμη να καλύψει δέκα μέτρα και σαρανταπέντε εκατοστά για να φτάσει σε θέση βολής. Εκεί περίμενε την μεγάλη ευκαιρία, να περάσει κάποιος για να τον καλύψει μέχρι να φτάσει στο στόχο του. Η ευκαιρία που περίμενε όμως δεν άργησε να έρθη, ήταν δύο νεαροί ένας με αραιό μούσι κι ένας με μογγόλικο μουστάκι. Σύρθηκε πίσω τους αθόρυβα σε απόσταση δώδεκα σάντιμετ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου