Της Γαλάτειας Καζαντζάκη
Η Γαλάτεια Καζαντζάκη όταν ήταν νεαρή στο Ηράκλειο της Κρήτης, και προτού παντρεφτεί με τον Καζαντζάκη, κι άλλοι νέοι την είχαν ερωτευτεί. Ένας απ' αυτούς ήταν ο Ανδροκλής Ξενάκης, συμμαθητής του Καζαντζάκη στο Γυμνάσιο. Αυτός έπαιξε το ρόλο τού Οιδίποδα στο ομώνυμο έργο, που παίξανε οι τελειόφοιτοι (ο Καζαντζάκης υποδύθηκε τον Κρέοντα) του Γυμνασίου Ηρακλείου, το 1902. Μιά μέρα ο Ανδροκλής μέσα σε άλλα είπε στη Γαλάτεια:-Είσαι η Ασπασία των νεωτέρων χρόνων…
-Με μόνη τη διαφορά πως αυτή είχε να κάνει με Περικλήδες κι εγώ έχω να κάνω με Φασουλήδες…
(καταγραφή Έλλης Αλεξίου)
Μόλις είχε εκδόσει η Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη το πρώτο της βιβλίο: «Ώρες αγάπης». Ήταν του Αγίου Γεωργίου και ο Πρεβελάκης είχεν έρθει στου Αυγέρη, στο σπίτι τής οδού Δεινοκράτους -το δεύτερο της οδού, ανεβαίνοντας δεξιά. Πάνω στο τραπέζι ο Πρεβελάκης είδε το καινουργιοβγαλμένο βιβλίο τής Σοφίας. Το πήρε στα χέρια, το περιεργάστηκε, κι ύστερα το απόθεσε χάμω με έντονο αίσθημα δυσμένειας.
-Δε σ' αρέσει; του λέει η Αλεξίου, αδελφή της Γαλάτειας, είναι πολύ καλό βιβλίο…
-Δεν είναι γι' αυτό. Μα σε μένα το έδωσε γράφοντας στην αφιέρωση: «Στον ποιητή…», ενώ την Κυριακή που πήγα στην Αίγινα, διάβασα την αφιέρωση που είχε κάνει στο Νίκο· σε κείνον έγραφε: «Στο μεγάλο ποιητή…».
-Καλά, του λέει η Αλεξίου, ένας άλλος να ενοχληθεί το καταλαβαίνω, μα εσύ που πιστεύεις τον Καζαντζάκη όχι μόνο μεγάλο, μα Θεό… γιατί να θυμώσεις;
-Άλλο τι πιστεύω για τον Καζαντζάκη, κι άλλο τι πιστεύω για τον εαυτό μου.
(καταγραφή Έλλης Αλεξίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου