Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ
του ΤΣΙΚΟΛΥ ΦΙΚΕΛ

προηγούμενο επεισόδιο II επόμενο



Ψηλαφιστά πλέον έψαχνε με τις έμπειρες παλάμες του να βρει τον φακό που είχε πάντα στο δεξί γραφείο. Το δεξί του χέρι, το πιο δυνατό, έψαχνε με ταχύτητα και μεθοδικότητα στο φαρδύ συρτάρι. Το αποτέλεσμα αυτής της πειθαρχημένης έρευνας ήταν να χουφτώσει το χέρι του κάτι κυλινδρικό, ο φακός σκέφτηκε. Η αίσθηση της αφής για τον Άστον Μάρτιν ήταν η πιο δυνατή, αυτό μάλιστα του έδωσε την δυνατότητα ν' ανακαλύψει πως το κυλινδρικό αυτό αντικείμενο που κρατούσε στα χέρια του δεν ήταν φακός. Τρία σεκόντ ήταν αρκετά για να το συνειδητοποιήσει.


Τα σφιγμένα του χείλη δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν το μούγκρισμα του θυμού. «Καταραμένη γυναίκα» ψέλλισε, ήταν ο δονητής τής Έλεν Γουήβ της γραμματέως του. «Γαμιόλα», έβρισε βραχνά και ρυθμικά. Η επόμενη κίνησή του ήταν κάτι παραπάνω από ενστικτώδης γιατί βρέθηκε παλαμαριασμένος με ένα Τόμυγκαν, δυό χειροβομβίδες στο χέρι και χώρια το μαχαίρι που είχε στα δόντια του. «Τα νεύρα μου είναι τεντωμένα» ψυθίρισε ο Άστον όταν κατάλαβε πως η αιτία του πανικού ήταν το κουδούνισμα του τηλεφώνου του. Ήδη άρχισε να συνηθίζει στο σκοτάδι.


-Αλό;
-Τον κ. Άστον Μάρτιν παρακαλώ.
-Ο ίδιος, λέγετε.
-Άκου προσεκτικά φίλε τι θα σου πω.
-Ποιος διάολος βρίσκεται στην άκρη του σύρματος;
-Δεν έχει σημασία· άκουσέ με προσεκτικά χωρίς να με διακόψεις.


Ο Άστον όμως δεν έχανε τον καιρό του· το εξασκημένο του αυτί μπήκε σε ενέργεια, σίγουρα αν ξανάκουγε κάπου την ίδια φωνή θα την αναγνώριζε, κι αυτό χάρη στην εγχείρηση που είχε κάνει παλιότερα στο τύμπανο και έτσι του αύξησε την ακουστική ικανότητα.


-Λοιπόν ακούω, είπε ο Άστον.
-Μάθαμε πως δουλεύεις για λογαριασμό του Μπεν Κλάρκνεϋ.
-Αυτό είναι επαγγελματικό μυστικό.
-Παράτα τη δουλειά για το καλό σου, διαφορετικά θα σου σπάσουμε τον τσαμπουκά.
-Δεν πας να γαμηθείς, λέω εγώ.
-Θα πεθάνεις.
-Εσύ θα πεθάνεις!


Κλικ, η γραμμή έκλεισε. Τουτ, τουτ, τουτ. Ανάθεμα, δεν ήταν η πρώτη φορά που δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα, αυτό το τηλεφώνημα όμως τον έβαλε σε σκέψεις, ίσως να κινδύνευε σοβαρά.


Ο Άστον μπορούσε να ψυχολογήσει ακόμη και ένα ψάρι και από τον τόνο τού συνομιλητή του κατάλαβε πως δεν αστειευόταν. Η ώρα ήταν περασμένη, βρήκε το μπουκάλι με το Τίτσερς και τράβηξε καμιά ντούμπλα*. Ύστερα τον πήρε ο ύπνος.


~~~ * ~~~









*γενικά η οινοποσία




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου